«Για να γνωριστούμε και να συνεννοηθούμε….»
Ήταν πριν από καμιά βδομάδα που έβλεπα ματς κονσέρβα από το κανάλι youtube μεγάλης ξένης ποδοσφαιρικής ομάδας και σκέφτηκα το δυστοπικό σενάριο, όπου από δω και πέρα κάθε πλευρά της κοινωνικής ζωής μας θα είναι μια κονσέρβα. Παλιές φωτογραφίες στα social media, διηγήσεις παλιών αγώνων, συγκρούσεις με τους μπάτσους στο γήπεδο αλλά και έξω από αυτό, νέες γνωριμίες, εκδρομές. Μια διαρκής κονσέρβα και η ενασχόληση με τα σπορ. Η ζωή η ίδια κάθε μέρα κονσέρβα, επανάληψη και κινούμενη μόνο η ανάμνηση.
Όμως διακοπή στο συλλογισμό…
«Εδώ πεθαίνει κόσμος και εσείς πάλι με τα αθλητικά;»
Είναι σαν να το ακούω ενώ γράφω, από κάποιους που θα δουν αυτή τη σειρά αρθρογραφίας που ξεκινάμε σήμερα.
Πονάμε και νιώθουμε για όσα συμβαίνουν. Κανένας δε μας προειδοποίησε για αυτά, κανένας δεν μας προφύλαξε, ενώ το δούλεμα για το τι πραγματικά χρειάζεται να γίνει δεν έχει όριο.
Την ίδια στιγμή όμως που μας λείπει να βγούμε και να μοιραστούμε δυο χαμόγελα με τους φίλους μας, να απαλλαγούμε από το να παίρνουμε άδεια προαυλισμού για να πάμε στο φαρμακείο ή στο γιατρό, μας λείπει και το γήπεδο, τα σπορ, η προπόνηση και το να μη φοβάσαι να αγκαλιάσεις σε ένα πανηγυρισμό. Και είμαι σίγουρος πως πάρα πολλοί νιώθουν κάπως έτσι, αλλά είναι τέτοιο το βάρος αυτών που συμβαίνουν γύρω μας που είναι λογικό να μη μπορεί να ειπωθεί με άνεση και χωρίς ενοχές.
Προσωπική κάψα θα πει κανείς και εδώ η συζήτηση τελειώνει.
Παίρνοντας το πιο σοβαρό μου, θα πω πως ο αθλητισμός και ιδιαίτερα τα δημοφιλή σπορ είναι εδώ και δεκαετίες εργαστήρια πειραματισμών για τους κυρίαρχους. Πειραματισμός για το τι θεωρείται άθλημα, ποιοι και πώς θ’ αθλούνται, πολιτική αξιοποίηση ομάδων, κατά παραγγελία φανατικοί σε κάποιες περιπτώσεις για την υπεράσπιση του ενός ή του άλλου φραγκάτου. Αλλά και δοκιμές κατασταλτικών μέτρων.
Όχι δε θα ξαναπώ γα τη Θάτσερ όπως γίνεται συνήθως.
Σήμερα στέλνουμε sms ακόμα και για να βγάλουμε το σκύλο βόλτα, να πάμε για δουλειά, να πάρουμε τρόφιμα. Ενοχλεί και είναι λογικό. Όμως δεν έχουν κλείσει ούτε πέντε χρόνια όταν οι ειδήμονες και οι κρατούντες αποφάσισαν πως χωρίς ΑΜΚΑ δε μπορείς να πας γήπεδο. Τότε πλην… φανατικών και όσων καταλαβαίνουν, δεν ακούστηκε τίποτα και από κανέναν, ούτε καν από τους πολιτικά και κοινωνικά αγωνιζόμενους. Το κράτος δημιούργησε μια τεράστια βάση δεδομένων ήδη από τότε για χιλιάδες ανθρώπους. Εθίστηκε με τον πλέον φυσικό τρόπο χιλιάδες κόσμος στο να δίνει χωρίς δεύτερη σκέψη το «κλειδί» του ιατρικού ιστορικού του, μυστικά της ζωής του δηλαδή προκειμένου να δει την αγαπημένη του ομάδα, ή τέλος πάντων να ξεσκάσει για δυο ώρες σε ένα ματς. Φακέλωμα και μάλιστα προωθημένο!
Παρατηρώ ότι αποθεώνεται ο Τέβες όπως και ο αρχηγός των ultras της Αταλάντα για το κοινωνικό αντανακλαστικό που δείχνουν. Όμως θα ασχοληθούμε πέρα από αυτό; Ο Τέβες κάνει τις δηλώσεις που κάνει και μαγκιά του. Τουλάχιστον αυτός σκέφτεται. Αναρωτήθηκε όμως κανείς από πού βγαίνουν αυτά τα εκατομμύρια που παίρνει και που μπορούν να τον κρατήσουν ένα χρόνο απλήρωτο; Ποιος τα δίνει και τι ξεπλένει με αυτό; Μια χαρά δηλαδή με τον αθλητισμό των εκατομμυρίων αρκεί να έχουμε κάποιους (λίγους) Τέβες;
Το ζήτημα δηλαδή είναι να πεινάσουμε, αλλά μαζί μας να πεινάσουν και οι πολυεκατομμυριούχοι ποδοσφαιριστές ή όποιοι άλλοι αθλητές του επαγγελματικού αθλητισμού; Μήπως μυρίζει εδώ ανέξοδο από την μεριά των κυρίαρχων κοινωνικό αυτοματισμό; «Μείνε στην πείνα αλλά κοίτα, χτυπάω και τους εκατομμυριούχους με τις σωβρακοφανέλες».
Και ακόμα; Πώς θα βγουν τα σπορ αλλά και οι κερκίδες μετά από αυτή την περιπέτεια; Πως θα είναι οι αθλητικοί σύλλογοι αλλά και ποιες δυνατότητες θα έχουμε εμείς οι ίδιοι να αθληθούμε σε αυτό που θέλουμε με βάση τα ζόρικα χρονικά περιθώρια της καθημερινότητας;
Τα αρθράκια λοιπόν που θα ανεβαίνουν εδώ έχουν στόχο να φτιάξουν ένα Antivirus Choreo. Antivirus στον ιό του ελιτιμού απέναντι στα σπορ. Antivirus στις πληγές των ίδιων των σπορ.Antivirus στα κακά και ανάποδα αυτών που αγαπάμε το γήπεδο. Antivirus κόντρα στον Covid 19 που ήρθε απειλητικός όχι μόνο για τις ζωές μας, αλλά και στις κοινωνικές μας σχέσεις και δραστηριότητες που ένα κομμάτι είναι και τα σπορ. Antivirus τέλος σε όσους με αφορμή τον ιό θα πάνε να κάνουν τα σπορ και τις ομάδες στοές φραγκάτων και άλλων «υπευθύνων» που με το αζημίωτο τρυπώνουν στον αθλητισμό χτίζοντας περιουσίες, φτιάχνοντας πολιτικές καριέρες, χρησιμοποιώντας τα σπορ και τις καμπούρες όσων τα αγαπάνε βατήρες για άλλα κόλπα.
Για τη γνωριμία
Socrates
Υπό τους ήχους του Of Dimensions And Theories των Vinnum Sabbathi