Είναι πάρα πολλές οι φορές που έχουμε τονίσει τη βαθιά σχέση που υπάρχει μεταξύ ποδοσφαίρου (και άλλων αθλημάτων φυσικά) και μουσικής. Από το γιγάντιο αφιέρωμα στο πέμπτο τεύχος του περιοδικού μας μέχρι τη στήλη bookimagesoundcheck που έχουμε σε κάθε τεύχος και αναφερόμαστε σε συγκροτήματα και τραγούδια που επηρέαζονται από το τόπι. Φυσικά, δεν μπορούμε να παραλείψουμε τις τόσες μουσικές προτάσεις που έχουμε καταθέσει στην σελίδα μας στο facebook και στις εβδομαδιαίες ραδιοφωνικές εκπομπές μας στον Music Society.
Για αυτό και όποτε πετυχαίνουμε κάποιον μουσικό να μιλά για την ομάδα που υποστηρίζει, φροντίζουμε να σας το μεταδώσουμε άμεσα. Έτσι κάνουμε και τώρα. Σερφάροντας στην ιστοσελίδα του εξαιρετικού γερμανικού περιοδικού 11 Freunde πέσαμε πάνω σε μια συνέντευξη του Tom Angelripper, του ιδρυτή των Sodom,από το 2013, όπου μιλά για τη μεγάλη ποδοσφαιρική του αγάπη τη Σάλκε. Αμέσως ζητήσαμε τη βοήθεια του γερμανοτραφούς φίλου και αναγνώστη μας Άγγελου για να μας δώσει τα μεταφραστικά φώτα του. Τον ευχαριστούμε πολύ λοιπόν για τη βοήθειά του.
Οι Sodom(1) είναι ένα από τα επιδραστικότερα συγκροτήματα του ακραίου ήχου, καθώς με δίσκους όπως τα «Obsessed by Cruelty» (1986), «Persecution Mania» (1987) και «Agent Orange» (1989) σημάδεψαν μια ολόκληρη γενιά μουσικών που ασχολήθηκαν με το black, death και thrash ιδίωμα του metal. Μαζί με τους Kreator και τους Destruction θεωρούνται η «Αγία Τριάδα» του γερμανικού thrash metal. Όσοι δεν νιώθετε, ακούστε τον παρακάτω δίσκο. Αν ακόμα δεν νιώθετε, τότε απλά διαβάστε τη συνέντευξη σαν αγγαρεία και χωρίς το απαραίτητο soundtrack.
https://youtu.be/VPbe0NH3CuE?list=PLsecoXaJ7xHkqkE7C0LkKamdDhNU4nHFd
Στην απολαυστική συνέντευξη που ακολουθεί ο Tom Angelripper κριτικάρει το «μοντέρνο ποδόσφαιρο», θυμάται παλιές δόξες της Σάλκε, μιλά για τον απίστευτο τρόπο που ένας γνωστός του περνά αλκοόλ στο γήπεδο, αναπολεί τις στιγμές που η Σάλκε παραλίγο να… στεφθεί πρωταθλήτρια και καταλήγει πως μόνο στο διάσημο μέταλ φεστιβάλ του Wacken δεν υπάρχουν ηττημένοι.
Ακολουθεί η μετάφραση από το 11 Freunde:
«Στο ποδόσφαιρο μπορεί κανείς να κερδίσει ή να χάσει. Στο Wacken κερδίζουν όλοι»
Η ομάδα Κάτω-των-10 της Άιντραχτ Ντούισμπουργκ φορά ένα φούτερ με το σήμα των Sodom. Υπεύθυνος για αυτή τη φοβερή συνεργασία είναι ο Thomas Such, γνωστός και ως Tom Angelripper. Μας μιλά για τους Sodom, το ουίσκι και τους Scooter.
11 Freunde: Είναι πολύ δημοφιλές τελευταία, τα συγκροτήματα να γίνονται χορηγοί νεαρών (ή νέων) ποδοσφαιριστών. Από τα μέσα Ιούλη, το συγκρότημα Dritte Wahl(2) χρηματοδοτεί τη δεύτερη ομάδα νέων της Ρόστοκερ(3). Ποιος από σας αντέγραψε αυτήν την ιδέα;
Thomas Such: Αυτήν την ιστορία των Dritte Wahl, την ακούω για πρώτη φορά. Δεν θα έλεγα ότι οι Sodom είναι απαραίτητα «χορηγοί». Υποστηρίζουμε την ομάδα Κάτω-των-10 της Άιντραχτ Ντούισμπουργκ(4) γιατί εκεί παίζει ο γιος του Theo Papadopoulos , φίλου και παλιότερου tour manager του συγκροτήματος.
Ξοδέψατε χρήματα και η ομάδα κατέκτησε ένα κύπελλο.
Ναι! Και σαν ευχαριστώ φτιάξαμε για τα παιδιά φουτεράκια με το λογότυπο των Sodom. Βέβαια, ρωτήσαμε πρώτα τους γονείς γιατί δεν είναι απαραίτητο κάθε άνθρωπος να είναι και φίλος των Sodom…
…εκτός και αν ακούει Heavy Metal. Σαν σκέψη είναι σίγουρα ενδιαφέρουσα: «Μαμά, μπορούμε να φοράμε μία μπλούζα των Sodom;
Αυτό το ανέλαβε ο προπονητής. (γέλια)
Τα μικρά έχουν καταλάβει τι ακριβώς φοράνε;
Ο Μανώλης, ο γιος του Theo Papadopoulos(5) ξέρει ποιοι είμαστε. Είναι ένας υπέροχος νέος! Ένας μικρός μεταλάς και φυσικά οπαδός της Σάλκε.
Πώς προέκυψε η φωτογραφία της ομάδας με τα παιδιά να ποζάρουν κάνοντας τη γνωστή χειρονομία του Heavy Metal με τα κέρατα του διαβόλου; Εσείς τους το ζητήσατε;
Όχι, καθόλου. Αυτή η κίνηση είναι γνωστή στον καθένα –ακόμα και ο Roberto Blanco (6) (σ.τ.μ. Γερμανός τραγουδιστής που έκανε καριέρα με μπαλάντες) την έχει κάνει, όταν κάποτε είχαμε δουλέψει μαζί.
Νομίζαμε ότι τα σημερινά παιδιά ακούνε Bushido (σ.τ.μ. Γερμανός χιπχοπάς).
Μπα, τα περισσότερα παιδιά αυτής της ηλικίας δεν ακούνε μουσική. Για αυτό και το πρώτο συγκρότημα είναι πολύ σημαντικό για πολλούς. Από την άποψη αυτή νομίζω ότι είναι ωραίο που για αυτά τα παιδιά το πρώτο συγκρότημα είναι οι Sodom. Χρειαζόμαστε νέο αίμα. (γέλια) Ένα τραγούδι του Onkel Tom Angelripper (σ.σ. μια σόλο δουλειά του Thomas Such), το «Auf immer und ewig»(7), έχει γίνει ο ύμνος των αγοριών. Αυτό ακούνε και στους αγώνες και αρέσει και στους θεατές.
Στην HSV(8) παίζουν Scooter (σ.τ.μ. γερμανικό techno συγκρότημα)
Ο καθένας ό,τι θέλει, δεν έχω πρόβλημα με τους Scooter.
Για μερικά χρονιά έγραφες ποδοσφαιρικά τραγούδια με το συγκρότημα Die Knappen(9). Από τι συνίσταται ένα καλό ποδοσφαιρικό τραγούδι;
Τα τραγούδια για όταν μπαίνει γκολ ή όταν εισέρχονται οι ομάδες στον αγωνιστικό χώρο πρέπει να μεταδίδουν ενέργεια. Εκτός αυτού, τα ποδοσφαιρικά τραγούδια πρέπει να έχουν τη μορφή ύμνου. Και για αυτό το λόγο πρέπει να ταιριάζουν με την ιστορία του Συλλόγου. Τα τραγούδια των Die Knappen αφορούσαν πάντα το κάρβουνο, το χάλυβα και τη Σάλκε(10).
Χρειάζεται και ο τοπικισμός, έτσι;
Είναι ένα κομμάτι του ποδοσφαίρου. Πηγαίνω στο γήπεδο από τη δεκαετία του ’70. Αρχικά με τον πατέρα μου, αργότερα με τα φιλαράκια μου. Ο καλύτερος μου φίλος έμενε στην ίδια οδό με τον Rüdiger Abramczik , ένας άλλος ακριβώς δίπλα από τους δίδυμους αδερφούς Kremers(11), οι οποίοι είχαν επίσης μια ιδιωτική πισίνα κοντά στο Parkstadion(12). Συναντιόμασταν όλοι μαζί εκεί και μιλάγαμε. Όλα ήταν πολύ φυσιολογικά, όπως σε μια οικογένεια. Και όταν δεν είχαμε εισιτήρια, καθόμασταν πάνω στα δέντρα ή περιμέναμε μέχρι το δεύτερο ημίχρονο, οπότε μπορούσαμε να μπούμε δωρεάν.
Αυτό ακούγεται πολύ ρομαντικό. Μπορείτε να βρείτε κάτι θετικό στο σημερινό ποδόσφαιρό ή έχουν όλα εμπορευματοποιηθεί;
Έχω και εγώ την ίδια υποψία, ότι όλα πλέον έχουν να κάνουν με τα λεφτά (γέλια). Ειλικρινά, απομακρύνομαι όλο και περισσότερο. Το ίδιο αφορά και πολλούς άλλους εδώ στο Ποτ(13). Για πολλούς η Σάλκε είναι θρησκεία και το μοναδικό πράγμα στη ζωή τους. Φυσικά, μπορεί κανείς να νοσταλγεί τις παλιές εποχές, αλλά δεν είμαστε πλέον στην εποχή του Ernst Kuzorra(14), o οποίος πριν και μετά την προπόνηση εργαζόταν σκληρά για να αγοράζει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια. Αλλά τι σημασία έχει η γκρίνια; Στο κάτω κάτω, ο καθένας μπορεί να διαμορφώσει την ποδοσφαιρική του εμπειρία, όπως αυτός επιθυμεί.
Πώς δηλαδή;
Για παράδειγμα: Ένας γνωστός μου αγοράζει μερικές φορές κάτι λάστιχα, τα οποία κανονικά είναι απαραίτητα για τεχνική υπόφυση. Κοστίζουν στο φαρμακείο 50 σεντς και έχουν χωρητικότητα ένα λίτρο ουίσκυ. Μέσα αυτός προσθέτει λίγη κοκα-κόλα και έχει έτοιμο ένα καλό ποτό.
Oι υπεύθυνοι ασφαλείας (stewards) δεν ενοχλούνται;
Πιστεύω πως δεν το καταλαβαίνουν. Όταν κάποιος φέρει αυτό το λάστιχο στο σώμα του, δεν μοιάζει σε καμιά περίπτωση με λαθρέμπορο ουίσκυ. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι δεν πίνουμε και μπύρα στο γήπεδο. Απλά δεν είναι πάντα εύκολο να τα καταφέρεις.
Μπορείτε εσείς να ταυτιστείτε με τους παίκτες;
Σήμερα, η ταύτιση με τη Σάλκε δεν αφορά τόσο τους παίκτες. Για εμένα είναι σχετικά αδιάφορο ποιος μένει και φεύγει. Φυσικά, κάποιος όπως ο Leon Goretzka(15) παρουσιάζει ενδιαφέρον. Επίσης, ο Felipe Santana(16) έχει αγαπηθεί αρκετά από τους φιλάθλους. Και ο Keller(17) θεωρώ ότι είναι μια χαρά. Αλλά τελευταία η κατάσταση έχει αλλάξει: σκέφτομαι μόνο το Σύλλογο ως ολότητα, τις αναμνήσεις, τους μύθους και την ιστορία. Φυσικά, εγώ ονειρεύομαι το πρωτάθλημα. Είμαι σίγουρος ότι κάποια μέρα θα γίνει και αυτό.
Πού ήσουν στις 19 Μαΐου 2001, όταν η Σάλκε για 4 λεπτά και 38 δευτερόλεπτα ήταν πρωταθλήτρια;
Ήμουν για κυνήγι.
Κυνήγι;
Ναι, είμαι κυνηγός. Η κατάσταση είχε ως εξής: δεν πίστευα ότι θα παίρναμε τον τίτλο και για αυτό πήγα με ένα φίλο για κυνήγι. Όταν επιστρέψαμε, στεκόταν η γυναίκα του στη πόρτα και φώναξε: «Είμαστε πρωταθλητές». Οργάνωσα αμέσως μια μάζωξη με φίλους στη μπυραρία εκείνο το βράδυ και ξαφνικά την άκουσα να φωνάζει κλαίγοντας «Το χάσαμε». Η Μπάγερν έβαλε ένα ακόμη γκολ. Ανοίξαμε την τηλεόραση και κοιτάζαμε με απάθεια την οθόνη. Οι παίκτες ήταν στο έδαφος, ο Charly Neumann(18) έκλαιγε, όλα ήταν μια θλιβερή εικόνα. Ακόμα απορούμε, αν όλα έγιναν με το σωστό τρόπο.
Ισχύει ότι ήθελες εκείνη τη μέρα να εκδώσεις με τους Die Knappen τραγούδια που υμνούσαν το πρωτάθλημα που θα κέρδιζε η Σάλκε;
Όχι, αυτό θα γινόταν το 2007, όταν η Σάλκε μέχρι την 32η αγωνιστική φαινόταν σίγουρα πρωταθλήτρια. Στη τελική φάση της σεζόν επιλέξαμε τέσσερα τραγούδια και μια δισκογραφική εταιρεία μαζί με την ομάδα καθώς είχαμε πιθανότητες να κερδίσουμε. Το τι συνέβη το ξέρουν όλοι…
Η VfB Stuttgart πήρε το πρωτάθλημα. Θα μας αποκαλύψετε πως θα ονομάζονταν τα τραγούδια;
Όχι, βρίσκονται καλά κρυμμένα στο συρτάρι και θα παραμείνουν το μυστικό μας. Μόνο δυο τραγούδια κυκλοφόρησαν στο δίσκο που βγάλαμε, το «Schalke ist Papst» και το «Steigerlied», τα οποία είναι ήδη γνωστά.
Υπάρχουν καλλιτέχνες που καθορίζουν το πρόγραμμα των περιοδειών τους σε συνάρτηση με το ποδοσφαιρικό καλεντάρι. Πως είναι σε εσάς;
Στις περιοδείες έχουμε μαζί ένα λαπτοπ και βλέπουμε Μπουντεσλίγκα. Και όταν δεν μπορεί να γίνει αυτό, έχω μια επαφή στο περιβάλλον μου που με ενημερώνει μέσω sms για το πως πηγαίνει ο αγώνας της Σάλκε.
Tώρα είναι η περίοδος των φεστιβάλ. Μιλάς στα παρασκήνια με άλλες μπάντες για ποδόσφαιρο;
Όχι, η μουσική είναι στο επίκεντρο. Δεν ξέρω αν αρέσει το ποδόσφαιρο σε πολλές μπάντες. Μόνο όταν συναντιόμαστε με τους Tankard(19) πειράζουμε ο ένας τον άλλο. Αυτοί είναι οπαδοί της Άιντραχτ Φρανκφουρτης.
Έχεις δύο αντιπάλους στο συγκρότημα
Σωστά, δύο οπαδούς της Ντορμτουντ. Δεν υπάρχει κόντρα όμως. Εμείς οι δύο κρατάμε ζωντανό το Ποτ. Μόνο ο παραγώγος μας είναι από άλλη φάρα. Μια φορά μπήκα στο δικό του στούντιο ηχογράφησης φορώντας μια φανέλα της Σάλκε και υπήρξε πραγματικά πρόβλημα. Αυτός είναι επίσης οπαδός της Ντόρτμουντ και δεν το βρίσκει καθόλου αστείο. Εγώ τα βλέπω όλα πιο χαλαρά. Έχετε πάει ποτέ στο φεστιβάλ του Wacken;
Εκεί οι άνθρωποι πρέπει να είναι πολύ φιλικοί.
Είναι μεταλλάδες. Οι καλύτεροι άνθρωποι του κόσμου. Στο Wacken κάθε χρόνο πηγαίνουν πάνω από 100.000 άτομα και δεν συμβαίνει το παραμικρό. Στο ποδόσφαιρο έχω ζήσει πως οι οπαδοί ενώνονται και χτυπάνε ένα τραμ επειδή μέσα σε αυτό βρισκόταν αντίπαλοι. Εμένα μου έχουν χύσει μπύρα στον αυχένα και μου έχουν πετάξει μπουκάλια από Kümmerling (αρωματικό λικέρ) στο κεφάλι. Έτσι, χωρίς λόγο.
Γιατί έτσι;
Η απάντηση είναι αρκετά απλή. Στο ποδόσφαιρο μπορεί κανείς να κερδίσει ή να χάσει. Στο Wacken κερδίζουν όλοι.
Πηγή:
http://www.11freunde.de/interview/sodoms-tom-angelripper-ueber-schalke-whiskey-und-scooter
Πρόλογος-Υποσημειώσεις και Φωτογραφίες-Βίντεο εντός του κειμένου: Γιάννης
Μετάφραση: Άγγελος
1.Οι Sodom ιδρύθηκαν το 1981 στο Γκέζελκιρχεν και είναι ένα από τα σημαντικότερα συγκροτήματα του Heavy Metal. Στα 35 χρόνια ενεργούς παροσυίας τους στα μουσικά δρώμενα του ακραίου ήχου έχουν κυκλοφορήσει 14 στούντιο άλμπουμς. Περισσότερα θα βρείτε εδώ: www.sodomized.info
2.Οι Dritte Wahl γεννήθηκαν στο Ρόστοκ το 1988 και παίζουν πανκ-ροκ με αριστερές καταβολές. Περισσότερα θα βρείτε εδώ: www.dritte-wahl.de
3.Η Rostocker FC 1895 ιδρύθηκε το 1895 και αποτελεί τον αρχαιότερο ποδοσφαιρικό σύλλογο της πόλης του Ροστόκ. Περισσότερα θα βρείτε εδώ: www.rfc-1895.de
4.Η Eintracht Duisburg 1848 e.V. ιδρύθηκε το 1848 και αποτελεί έναν από τους πιο παλιούς ποδοσφαιρικούς συλλόγους της Γερμανίας. Στα 30 χρόνια (1903-1993) που διεξήχθη το Πρωτάθλημα Δυτικής Γερμανίας, κέρδισε τον τίτλο της πρωταθλήτριας ομάδας 11 φορές. Περισσότερα θα βρείτε εδώ: www.eintracht-duisburg.org
5.Παντού υπάρχει ένας Έλληνας (λολ)
6.Για του λόγου το αληθές δείτε το χαρακτηριστικό απόσπασμα από την guest εμφάνιση του Roberto Blanco κατά τη διάρκεια συναυλίας των Sodom στο Wacken Open Air το 2011: www.youtube.com/watch?v=dQvzUQKH3d0
7.Ο Tom Angelripper έχει κυκλοφορήσει 6 προσωπικούς δίσκους ως Onkel Tom Angelripper. Το «Auf immer und ewig» βρίσκεται στο δίσκο «Nunc Est Bibendum», που κυκλοφόρησε το 2011.
8.Πρόκειται για την ομάδα Hamburger Sport-Verein e.V, κατά κόσμον Αμβούργο.
9.Οι Die Knappen είναι ένα Heavy Metal συγκρότημα με μόλις οκτώ χρόνια ζωής. Τα φωνητικά και τους στίχους τούς έχει αναλάβει ο Tom Angelripper και για αυτό θα δείτε τραγούδια που αφορούν τη Σάλκε. Περισσότερα θα βρείτε εδώ: www.dieknappen.info
10.Για την Fußballclub Gelsenkirchen-Schalke 04 e. V. και το μύθο που την ήθελε την αγαπημένη ομάδα του Χίτλερ έχουμε γράψει και παλιότερα: www.humbazine.gr/index.php/blog/fc-schalke-04-i-agapimeni-omada-tou-chitler-i-tropos-zois-akoma-ke-se-vathia-geramata/
11.Ο Rüdiger Abramczik αγωνίστηκε στη Σάλκε ως επιθετικός από το 1973 έως το 1980 και σημείωσε 44 γκολ σε 198 εμφανίσεις. Το 1980 μετακόμισε στη μισητή Ντόρτμουντ.
12.Τα δίδυμα αδέρφια Erwin και Helmut Kremers αγωνίστηκαν καθόλη τη δεκαετία του 1970 στη Σάλκε. Ο πρώτος ως επιθετικός και ο δεύτερος ως αμυντικός συνέδεσαν το όνομά τους με μία από τις καλύτερες δεκαετίες της ομάδας από το Γκέζελκιρχεν.
13.Pott αποκαλούν οι ντόπιοι το διοικητικό διαμέρισμα του Ρουρ στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία.
14.Ο Ernst Kuzorra θεωρείται ο σπουδαιότερος παίκτης που αγωνίστηκε στη Σάλκε. Από το 1923 έως το 1950 φόρεσε τη φανέλα της 360 φορές και σημείωσε 265 γκολ. Την οδήγησε στην κατάκτηση έξι εθνικών πρωταθλημάτων και ενός κυπέλλου.
15.Ο εικοσάχρονος Leon Goretzka αγωνίζεται εδώ και δύο χρόνια στη Σάλκε και θεωρείται ένα από τα καλύτερα ταλέντα του γερμανικού ποδοσφαίρου.
16.Πού να ήξερε ο Tom τι… αγάπη θα απολάμβανε ο Felipe Santana φέτος στον Ολυμπιακό…
17.Πρόκειται για τον εδώ και δύο χρόνια προπονητή της Σάλκε Jens Keller.
18.Ο Karl-Heinz „Charly“ Neumann ήταν ένας δημοφιλής μάγειρας και οπαδός της Σάλκε.
19.Ό,τι και να πούμε για τους θρασάδες θεούς Tankard είναι λίγο. Τα έχουν πει όλα με το μότο τους «Die with a beer in your hand».
[…] από τη συνέντευξη του Tom Angelripper των Sodom, όπου μιλά για τη μεγάλη του αγάπη, τη Σάλκε, σας […]