Το ΗΒΟ, λέγεται, πως διέρρευσε το 6ο επεισόδιο του 7ου κύκλου της παγκοσμίου εμβέλειας σειράς «Game of Thrones». Αδυνατώ ν΄ αντιληφθώ το λόγο.
Η διαρροή όμως… της ανακοίνωσης του Γιάννη Αντετοκούνμπο* δια των μέσω κοινωνικής δικτύωσης προκάλεσε το σάλο που όλοι οι ψύχραιμοι και απλοί φίλοι του μπάσκετ περιμέναμε με την πρώτη «στραβή». Το τι μαλακίες έχουν γραφεί από όσους μας έπρηξαν όλο το χειμώνα με το #NBAVOTE προκειμένου ν΄ αγωνιστεί ο Αντετονκούμπο στο All Star Game** δεν λέγεται…
Από τα τέλη Μάη/αρχές Ιούνη και με αφορμή τα διαβόητα «Antetonkoubros Events» με τηλεοπτική προβολή τους από τα κανάλια της Cosmote TV (η οποία και έχει τα τηλεοπτικά δικαιώματα των αγώνων ΝΒΑ), αλλά και με την έξαρση των διαφημίσεων με πρωταγωνιστή τον Αντετοκούνμπο, ήταν ελάχιστες οι φωνές εκείνες που ζητούσαν μια κάποια μειωμένη υπερέκθεσή του στο κοινό. Εξάλλου, δεν είναι άγνωστο σε όσους ασχολούνται ΣΤΑ ΣΟΒΑΡΑ με τον πρωταθλητισμό στην Ελλάδα πως λόγω της ιδιοσυγκρασίας, αλλά και της έλλειψης κουλτούρας, ο «μέσος» Έλληνας δεν κατέχει την άποψη περί συμμετοχής για τη χαρά του παιχνιδιού, αλλά την επιτυχία με πάση θυσία. Εδώ κοτζάμ ιστορικές περσόνες {σικ!} της ελληνικής μπασκετικής αθλητικογραφίας κι έχουν κάνει μανιέρα τους τη συμμετοχή ή όχι παιχτών των ελληνικών ομάδων στις εκάστοτε κλήσεις της εθνικής κάθε χρόνο, λες και τρέφονται μόνο με τις επιτυχημένες παρουσίες της «επίσημης αγαπημένης» ώστε να διαβιώσουν το δύσκολο, οπαδικά, χειμώνα με τις δύο ομάδες μπάσκετ που υπό το νέο τρόπο, μάλιστα, της Euroleague δεν ασχολούνται καν με το υποτιμημένο ελληνικό πρωτάθλημα.
Εξαιτίας λοιπόν κάποιας χορηγικής υποχρέωσης ο Αντετοκούνμπο έπρεπε να παρατήσει την προετοιμασία της Εθνικής και να παραστεί σε ένα τουρνουά που διεξάγεται στη Σαγκάη, το JUMP10. Ένα τουρνουά προφανώς κι απολύτως συνδεδεμένο με κινεζικούς χορηγούς που θέλουν να συνδέσουν πιο πολύ το παγκόσμιο μπάσκετ με την Κίνα (αλλά και το NBDL, την αναπτυξιακή λίγκα του ΝΒΑ). Φέτος, ειδικά ακόμη κι οι πιο αμαθείς πληροφορήθηκαν για το κινέζικο πρωτάθλημα μπάσκετ μιας κι ουκ ολίγοι παίχτες από την Euroleague (μεταξύ τους κι ο Μπορούσης) θα αγωνιστούν εκεί. Στη Σαγκάη λοιπόν βρέθηκε η γυμνάστρια των Bucks, πιο σωστά η υπεύθυνη ενδυνάμωσης και φυσικής κατάστασης, κι ο Αντετονκούμπο δεν πέρασε τις εξετάσεις. Τώρα το γιατί να γίνει η συγκεκριμένη εξέταση εκεί κι όχι εδώ, με κοινή παρουσία γιατρών κι από τους Bucks και την ΕΟΚ, αλλά κι όποιον άλλο, έτσι ώστε η ΕΟΚ να σταματήσει να εξυφαίνει σενάρια συνωμοσίας, είναι ένα θέμα. Θέμα που προφανώς εμπίπτει στην μείωση του κόστους για τους Bucks; Ενδεχομένως.
Αφού πλέον μιλάμε και με μικροοικονομικούς, καπιταλιστικούς, όρους ας πούμε και για την επένδυση ή πιο σωστά το συμβόλαιο των 100 εκ. δολαρίων που αρχίζει και τρέχει πλέον για τον Αντετοκούνμπο. Είναι προφανές πως μετά τις δυσάρεστες ιστορίες τραυματισμών των δύο συμπαιχτών του, του Τζάμπαρι Πάρκερ και του Κρις Μίντλετον, οι Bucks δεν θα επέτρεπαν με την καμία… να κινδυνέψει ο παίχτης που θέλουν να έχουν ως κράχτη, κατά τους μορφωμένους κι ως franchise player, τα επόμενα χρόνια. Ήδη όμως γράφτηκε πως είχαν και παράπονα με κάποια αφερεγγυότητα σχετικά με κάποιες οφειλές της ΕΟΚ προς την ομάδα ως προς την ασφάλιση του παίχτη. Ο τρόπος όμως που το χειρίστηκαν δεν είναι και ο πιο επαγγελματικός μιας και θα μπορούσαν να τακτοποιήσουν τα θέματα αυτά ανοιχτά και καθαρά στον τόπο γέννησης του παίχτη.
Ο ίδιος ο παίχτης, προσπαθώντας να αποκωδικοποιήσει κάποιος τη δήλωσή του, φαίνεται πως όντως έχει πιεστεί. Φαίνεται πως επιθυμούσε να παίξει (κατά ορισμένους) μια από τις λίγες φορές που του αναλογούν και να διακριθεί με την Εθνική. Γνώμη μου είναι πως μπορούσε ν΄ αποφύγει τη χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης σε πρώτο επίπεδο -δηλαδή ως προς την επικοινωνία του αφενός με την ομάδα του κι αφετέρου με την Ομοσπονδία. Το ότι ακόμη κι ο Τραμπ, ο Γεωργιάδης, ο Μητσοτάκης, ο Θεοδωράκης κι ο Τζήμερος επικοινωνούν τις απόψεις τους με αυτόν τον τρόπο, δεν δικαιώνει τον Αντετονκούμπο που έως τώρα φαίνεται πως δεν έχει κωλώσει στην επαφή του με τους πάντες. Ίσως είναι κι αυτό ένα σημάδι ένδειξης όχι μόνο απογοήτευσης, αλλά και δυσαρέσκειας.
Όσο για την ΕΟΚ, τι να πούμε… Καταρχάς, πέραν του προπονητή που επέλεξε μετά την… κλήση κάποιων παιχτών, είναι ένα ερώτημα γιατί δεν υπάρχει στις τάξεις της όχι κάποιος παλιός παίχτης της Εθνικής αναγκαστικά, αλλά έστω κι ένας «τεχνοκράτης» δηλαδή να γνωρίζει την αγγλική και να είναι ο υπεύθυνος επικοινωνίας με τον άλλο κόσμο, που πλέον έχει ήδη αρχίσει να επηρεάζει και την εθνική ομάδα αφού και οι Κουφός, Παπαγιάννης και Ντόρσεϊ είναι πλέον κομμάτι της, ενώ και οι Καλάθης, Όγκαστ ΔΕΝ γνωρίζουν γρι την ελληνική. Είναι σαφές πως χρειάζεται ένας άνθρωπος «ειδικών αποστολών» για συνεννοήσεις με παίχτες που παίζουν και στο ΝCAA, π.χ. για τις μικρότερες εθνικές ομάδες, αλλά και για τις γυναικείες εθνικές. Για την αναγκαιότητα κάποιας παλιάς καραβάνας ως συνδετικού κρίκου, δηλαδή General Manager δεν μου πέφτει λόγος. Το ελληνικό μπάσκετ έχει άλλου τύπου ιεραρχήσεις κι αξιολογήσεις – από τα χρόνια του βαθέως ΠΑΣΟΚ. Το ζήτημα είναι πως έχει ήδη μπει η Εθνική Ελλάδας σε ένα δρόμο με αναγκαστικές συνεννοήσεις με τους Αμερικανούς, οπότε χρειάζεται ένας άνθρωπος για τις «ειδικές καταστάσεις».
Το ζήτημα φυσικά είναι πως η ΕΟΚ, αλλά κι άλλες ομοσπονδίες ανά τον κόσμο προφανώς, και με μια FIBA να κοιτάει την δική της αναπαραγωγή ως ξεχωριστή γραφειοκρατία, δεν δύναται να βάλει ένα «στοπ» στις απαιτήσεις των ομάδων του ΝΒΑ. Χρειάζεται λοιπόν ένα νέο μορατόριουμ και «μνημόνιο συνεργασίας» μεταξύ των Ομοσπονδιών που ανήκουν στη FIBA και στο ΝΒΑ. Θα πει κάποιος καλοπροαίρετος, πως πλέον έχει ανοιχτεί κι άλλο μέτωπο, αυτό με την Euroleague Basketball εξαιτίας των προκριματικών για το Παγκόσμιο του 2019 μεσοβδόμαδα (Νοέμβριο 2017, Φεβρουάριο & Ιούνιο 2018). Έχουμε ήδη περάσει στην εποχή της μεγάλης μπίζνας και στην Ευρώπη, δεν είναι δυνατόν παίχτες όπως π.χ. ο Γιουλ της Ρεάλ να τραυματίζεται λόγω των υποχρεώσεών του στην Εθνική Ισπανίας και να μην τρέχει κάστανο. Είναι προφανές πως κάποια στιγμή θα (πρέπει να) ανοίξει ένας διάλογος για το μέλλον των ηπειρωτικών διοργανώσεων που πλέον είναι σαφές πως το ΝΒΑ τις θεωρεί άχρηστες, π.χ. μετά από πάρα πολλά χρόνια συμμετέχει εθνική ομάδων των ΗΠΑ σε Παναμερικανικό πρωτάθλημα (από φέτος το «Αmericup») με τη συμμετοχή παιχτών από τη NBDL,ενώ ήδη έχουν γίνει δηλώσεις από τον κομισάριο του ΝΒΑ πως καλό θα ήταν πλέον στις Ολυμπιάδες να παίζουν παίχτες νεότερης ηλίκας (π.χ.κάτω των 25) εφόσον διεξάγεται και το Παγκόσμιο Κύπελλο σε μια νέα ελκυστική μορφή.
Κι επειδή μακρηγορώ δίχως να λέω κάτι για την ταμπακιέρα, που κάποιοι νομίζουν πως είναι η άρνηση ή όχι της εντολής των Βucks, εγώ λέω εδώ και πολύ καιρό πως ήρθε πια η ώρα να αρχίσουμε να δεχόμαστε ότι πλέον οι διοργανώσεις της FIBA οι οποίες έχουν ήδη «αλλοιωθεί» με την άκριτη συμμετοχή κάποιων αποκαλούμενων κι ως naturalized (των νατουραλιζέ) παιχτών, που καμία σχέση δεν έχουν π.χ. με το Στεργάκο, τον Παπαδάκο, τον Κόρφα (για όσους έχουν ζήσει εκείνα τα χρόνια) θα θεωρούνται εχθρικές από τους συλλόγους είτε του ΝΒΑ είτε της Euroleague ή κάποιας άλλης μελλοντικής σύμπραξης συλλόγων σε άλλες ηπείρους, εφόσον οι παίχτες των ομάδων, «τα περιουσιακά τους στοιχεία» θα κινδυνεύουν να εκτεθούν σε «φθορά» δίχως να έχουν «αποσβέσει την επένδυσή τους». Άρα μιλάμε για την ίδια την φύση του λεγόμενου κι ως ύστερου καπιταλισμού που εμπορευματοποιεί και θέτει νέα πεδία επιχειρηματικής δραστηριότητας κάθε πτυχή της ανθρώπινης δραστηριότητας. Οπότε, καλές οι διαφωνίες για το ποιος είναι π.χ. ο πρέπων MVP παίχτης στο ΝΒΑ, αλλά σε λίγα χρόνια, αν όχι από τώρα, φοβάμαι πως θα μιλάμε για νέες δυστοπίες που οι αθλητές θα θεωρούνται πλήρως εξειδικευμένες «ανθρώπινες μηχανές» παραγωγής θεάματος. Ξέρω, κάποιοι θα τα θεωρήσετε όλα αυτά υπερβολικά ή στην καλύτερη των περιπτώσεων ως άσκηση αφήγησης επιστημονικής φαντασίας (ένα λογοτεχνικό είδος που το αγαπώ), αλλά ο φόβος φυλάει τα έρμα…
Όσο για την εθνική ομάδα, προφανώς οι παρόντες γράφετε ιστορία. Το θέμα είναι όμως εμείς που γυρεύουμε να δούμε λίγο παραπάνω τον Γιάννη Αντετονκούμπο και δεν ήμασταν στους τυχερούς που τον απόλαυσαν στην Α2 και στις τελικές φάσεις εφηβικών πρωταθλημάτων, όλοι εμείς που απλώς ψάχνουμε να δούμε καλό μπάσκετ και φέτος το Σεπτέμβριο δίχως την κόντρα μεταξύ του ενός με τον άλλο ή την καφρίλα των εγχώριων ΜΜΕ που για 10 μήνες κατακλύζουν την καθημερινότητά μας, πάλι θα ψάχνουμε να βρούμε live stream ή να πληρώνουμε τη συνδρομή για να βλέπουμε τους Ευρωπαίους που δεν είδαμε, σε αγώνες που γίνονται για να διαφημιστεί το επόμενο υβριδικό SUV ή το τάδε burger κτλ. – κάτι που εμένα προσωπικά ποτέ δεν με ικανοποίησε όσες όμορφες ιστορίες και αν κρύβονται πίσω από αυτό.
ΠιΖήτα
* Επιτρέψτε μου να επιμένω αναφερόμενος στο επίθετό του, μιας κι ο άνθρωπος έχει καταγωγή από τη Νιγηρία. Οπότε, όπως κι οι Κουφός, Καλάθης και λοιποί νεόκοποι κάτοχοι Ελληνικού διαβατηρίου, θα μπορούσε κι αυτός να θέλει ν΄ αγωνίζεται μόνο στην εθνική Νιγηρίας, η ομάδα που απέκλεισε την «επίσημη αγαπημένη» από τους Ολ. Αγώνες του 2012 για να μη ξεχνιόμαστε.
** Μια γιορτή που η σημασία της έγκειται αφενός στο επικοινωνιακό τομέα του μάρκετινγκ του οργανισμού του ΝΒΑ παγκοσμίως κι αφετέρου στην ξεκούραση για λίγες μέρες των ομάδων και τον τελικό σχεδιασμό τους με πιθανές ανταλλαγές παιχτών, πριν μπουν στην τελική ευθεία ενόψει τελικής τους κατάταξης για τα play off.