Το editorial του νέου HUMBA! #28 αφορά τα καπνογόνα. Βασικά, αφορά την απόφαση της ΕΠΟ να ποινικοποιήσει αυστηρά τα καπνογόνα. (Ακόμα πιο) βασικά, αφορά την κοινή δράση 24 συνδέσμων/groups ενάντια σε αυτή την απόφαση. Και το βασικότερο όλων: Εκεί στην ΕΠΟ, δεν έχετε να ασχοληθείτε με κάτι πιο σημαντικό;
«Παράνομες οι εκδρομές, έγκλημα το καπνογόνο – Γήπεδα όπως τα θέλετε, στα όνειρά σας μόνο!»
Η εισαγωγή ή το άναμμα πυρσών, φωτοβολίδων, κροτίδων, βεγγαλικών, πυροτεχνημάτων και οποιουδήποτε εν γένει εύφλεκτου υλικού στις κερκίδες πριν την έναρξη, κατά την διάρκεια ή μετά την λήξη του αγώνα, αν δεν επακολούθησε ρίψη αυτών, επιφέρει τις ακόλουθες πειθαρχικές ποινές: α) Χρηματική ποινή ύψους πέντε χιλιάδων ευρώ (5.000) έως τριάντα χιλιάδων ευρώ (30.000). β) Σε περίπτωση υποτροπής και επανάληψης σε επόμενο αγώνα, η ως άνω χρηματική ποινή διπλασιάζεται. γ) Σε περίπτωση νέας υποτροπής και επανάληψης σε επόμενο αγώνα (τρίτος), η ως άνω χρηματική ποινή τριπλασιάζεται και επιβάλλεται ποινή διεξαγωγής αγώνα χωρίς θεατές μίας (1) έως δύο (2) αγωνιστικές. δ) Σε κάθε νέα περίπτωση υποτροπής και επανάληψης σε επόμενο αγώνα (τέταρτος, πέμπτος κτλ), οι επιβληθείσες ποινές του προηγούμενου αγώνα διπλασιάζονται. ε) Η υποτροπή των αναφερομένων στην παρούσα παράγραφο νοείται πάντα εντός της ίδιας αγωνιστικής περιόδου.
Αυτά αναφέρει ο νέος «Πειθαρχικός Κώδικας ΕΠΟ 2017» που ισχύει τη φετινή σεζόν για το ζήτημα του ΑΝΑΜΜΑΤΟΣ των καπνογόνων. Μέχρι τώρα, ξέραμε για υψηλά πρόστιμα σχετικά με την «εισαγωγή ή το άναμμα πυρσών», τώρα έχουμε και την αγαπημένη ποινή των διοικούντων το ελληνικό ποδόσφαιρο, δηλαδή αγώνες χωρίς θεατές, κεκλεισμένων.
Έχει πλάκα που όποτε υπάρχει κουβέντα περί αναζήτησης λύσεων σχετικά με το «αγκάθι» της γηπεδικής βίας, το πρώτο πράγμα που προτείνεται σαν παραδειγματική τιμωρία είναι οι αγώνες κεκλεισμένων. Η τιμωρία δηλαδή του συνόλου των φιλάθλων, των οπαδών, των θεατών (διάλεχτε και πάρτε). Και αν για κλασικά συμβάντα γηπεδικής βίας, απόλυτα καταδικαστέα και κατακριτέα από το σύνολο των υγιών μυαλών αυτού του κόσμου, έχει, ας πούμε, μια βάση (βλέπε τα σκηνικά της αερογέφυρας του Πανθεσσαλικού), για ένα φαινόμενο όπως αυτό μιας εντυπωσιακής κερκίδας με καπνογόνα, πυρσούς, βαρελάκια και λοιπά βεγγαλικά και πυροτεχνήματα, που εκθειάζεται από τους πάντες (και αυτά τα περιβόητα υγιή μυαλά), πώς γίνεται να επιβάλλεται τέτοια ποινή; Άραγε
όταν προτείνονταν η συγκεκριμένη τιμωρία, πώς αντέδρασαν, αν αντέδρασαν, οι υπεύθυνοι των ΠΑΕ; Μάθαμε πως, από το σύνολο των ομάδων, μόνο ο ΟΣΦΠ και ο ΠΑΟ δεν υπέγραψαν το συγκεκριμένο σημείο. Εκτός αν δεν ξέρουν τι υπογράφουν, ή ακόμα χειρότερα τα βρήκαν με το γνωστό τρόπο: «εγώ θα βάλω την τζίφρα μου, αλλά εσύ πού και πού να μου φτιάχνεις έναν μπακλαβά».
Ίσως αποτελεί απαίτηση του τηλεοπτικού πάροχου. Ίσως να θεωρεί ο πάροχος πως πλήττονται τα οικονομικά του συμφέροντα από την καθυστερημένη έναρξη ενός αγώνα λόγω του καπνού από τα βεγγαλικά και τους πυρσούς. Ίσως ήταν απαίτηση του κλιμακίου της UEFA που είχε «αράξει» στα γραφεία της ΕΠΟ για κάποιους μήνες και συμβούλευε τους παράγοντες του ποδοσφαίρου τι πρέπει να κάνουν και τι όχι για το καλό του ποδοσφαίρου. Γνωστό το κόλλημα της UEFA εξάλλου με τα καπνογόνα. Τα θεωρεί πιο επικίνδυνα και από τις βόμβες. Αν επισκεφτείτε την
επίσημη ιστοσελίδα της UEFA και διαβάσετε σχετικά στο πεδίο που αναφέρεται στην «προστασία του παιχνιδιού», θα δείτε ειδική αναφορά στα καπνογόνα και την οριστική και αμετάκλητη απόφαση της UEFA πως δεν «δύναται εντός γηπέδου ασφαλής χρήση πυροτεχνημάτων» και άρα τα «απαγορεύουμε διά ροπάλου». Ίσως να ήταν, στο τέλος τέλος, μια ακόμη άκυρη ριζοσπαστική λύση των δικών μας τυχάρπαστων υπαλλήλων προκειμένου να δείξουν αποφασιστικότητα στην πάταξη της βίας… Πραγματικά, εκλιπαρούμε για μια ουσιαστική και ειλικρινή απάντηση από τους αρμόδιους και όσους συναίνεσαν σε αυτό το μέτρο: πού αποσκοπεί; Τι προβλήματα λύνει; Πώς σχετίζεται με τη βία;
Πώς γίνεται και σχεδόν πάντα τα όποια μέτρα για την καταπολέμηση της βίας στα γήπεδα είναι εκτός τόπου και χρόνου; Πώς γίνεται και τελικά αυτό που επιτυγχάνουν τέτοιου είδους μέτρα και απαγορεύσεις είναι να απομακρύνουν και άλλο τον κόσμο από τα γήπεδα; Πώς γίνεται ποτέ, μα ποτέ, να μη σας ενδιαφέρει η γνώμη των οπαδών; Πώς γίνεται και κάθε φορά αυτός που πληρώνει το μάρμαρο να είναι ο φτωχός πλην τίμιος οπαδός; Ε; Πώς γίνεται;
Σε αυτό το σημείο έχει ενδιαφέρον να δούμε εν τάχει τι ισχύει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες σχετικά με τη χρήση καπνογόνων. Στις περισσότερες χώρες, τιμωρείται με πρόστιμο η χρήση και το άναμμα καπνογόνων και σε κάποιες ειδικές περιπτώσεις, όπως στην περίπτωση της Γερμανίας, τιμωρείται το γκρουπ που θεωρείται υπεύθυνο για το άναμμα των καπνογόνων και απαγορεύεται στα μέλη του η είσοδος στο γήπεδο για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Ή περιπτώσεις όπως στη Γαλλία, όπου κλείνει ως τιμωρία συγκεκριμένο τμήμα των κερκίδων (τα σημεία από όπου έχουν ανάψει τα καπνογόνα). Υπάρχουν και περιπτώσεις βέβαια, όπως οι σκανδιναβικές χώρες, όπου, υπό
προϋποθέσεις, επιτρέπεται η χρήση καπνογόνων και δεν τιμωρείται καθόλου (ούτε με πρόστιμο ούτε με κάποια άλλη ποινή). Πάντως, τιμωρία κεκλεισμένων συνολικά, δεν υπάρχει πουθενά αλλού! Είναι δικό μας αποκλειστικό φρούτο!
Στις επόμενες σελίδες του περιοδικού δημοσιεύουμε ένα κείμενο-ανακοίνωση των Radical Fans United, υπογεγραμμένο από 24 συνδέσμους/groups, που θέτει εύλογα ερωτήματα και δίνει ακόμα πιο εύλογες απαντήσεις για το συγκεκριμένο θέμα και καταλήγει σε δύο βασικά αιτήματα: στην κατάργηση του συγκεκριμένου άρθρου από τον πειθαρχικό κώδικα της ΕΠΟ και στην αποποινικοποίηση των καπνογόνων.
Σε αυτή την καμπάνια, συμπορευόμαστε και συνυπογράφουμε. Προσθέτουμε μόνο το εξής: η κερκίδα είναι ένας χώρος ελευθερίας, μια «ζώνη αυτόνομη» για να χρησιμοποιήσουμε τον όρο του Hakim Bey. Έχει τους δικούς της κώδικες, τη δική της σημειολογία, τη δική της κουλτούρα. Έχει τα στραβά, έχει και τα ωραία της. Είναι ίσως ένας από τους τελευταίους «νεολαιίστικους» χώρους που πολύ δύσκολα μπορεί να ελεγχθεί και να πειθαρχηθεί. Πολλές φορές βγάζει μόνη της τα ματάκια της, και άλλες φορές είναι ο μοναδικός υπερασπιστής ενός ποδοσφαίρου και μιας γηπεδικής κουλτούρας που απέχει μίλια από το ονομαζόμενο «μοντέρνο ποδόσφαιρο», πρώτα και κύρια γιατί δεν έχει ως βάση το οικονομικό συμφέρον. Από την άλλη, το λεγόμενο «μοντέρνο ποδόσφαιρο» πολεμάει λυσσαλέα αυτό τον θύλακα με ελέγχους, απαγορεύσεις, όλων των ειδών «πειράματα», καταστολή, νόμους και διατάξεις. Η δική μας συγκεκριμένη περίπτωση της περαιτέρω ποινικοποίησης των καπνογόνων είναι ένα επεισόδιο σε αυτή τη σειρά προσπάθειας πειθάρχησης αυτής της «ζώνης». Δεν θα τους περάσει…