Ύστερα από τη συνέντευξη του Tom Angelripper των Sodom, όπου μιλά για τη μεγάλη του αγάπη, τη Σάλκε, σας παρουσιάζουμε τη συνέντευξη ενός ακόμα μουσικού του ακραίου ήχου. Ο Barney Greenway των Napalm Death γουστάρει Άστον Βίλα και δεν το κρύβει. Μιλά για το ρατσισμό στα αγγλικά γήπεδα, τα ακριβά εισιτήρια, την ποδοσφαιρική κόντρα της Βίλα με τη Μπέρμινγχαμ, τους παίκτες που πουλάνε την ομάδα και άλλα πολλά ωραία.
Έτσι, με μία μικρή βοήθεια από δύο φίλους και αναγνώστες του περιοδικού μεταφράσαμε τη συνέντευξη από το γερμανικό 11Freunde και τη ντύσαμε με έναν κατατοπιστικό πρόλογο για την ποδοσφαιρική και μουσική πλευρά της πόλης του Μπέρμινγχαμ. Σας παρουσιάζουμε το «Χωριάτη» Barney Greenway.
Το Μπέρμινγχαμ είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πληθυσμιακά πόλη της Αγγλίας μετά το Λονδίνο. Αριθμεί περισσότερους από ένα εκατομμύριο κατοίκους και με τον ευρύτερο αστικό πληθυσμό της, που συμπεριλαμβάνει και τα προάστια, αγγίζει σχεδόν τα τρία εκατομμύρια.
Η πόλη του Μπέρμινγχαμ βρίσκεται δυτικά της κεντρικής Αγγλίας (West Midlands) και κουβαλά στη πλάτη της μια ιστορία χιλίων ετών. Θεωρείται από τις πιο άσχημες πόλεις της Αγγλίας. Δύο από τους βασικότερους παράγοντες που συντελούν σε αυτό είναι τόσο ο βιομηχανικός χαρακτήρας της (κατά τη διάρκεια της βιομηχανικής επανάστασης στην Αγγλία, η πόλη αποτέλεσε ένα απο τα μαζικότερα και πιο «βαριά» βιομηχανικά κέντρα της χώρας) όσο και το γεγονός ότι εξαιτίας των βομβαρδισμών που δέχτηκε από τους ναζί κατά το τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, η πόλη ανοικοδομήθηκε στις δεκαετίες του ’50 και ’60 με τη δόμηση να εξυπηρετεί κυρίως τις βιομηχανικές ζώνες, τους οδικούς δακτυλίους και τα κτίρια που στέγαζαν γραφεία.
Το Μπέρμινγχαμ, όσο αφορά τη ταξική του διαστρωμάτωση, αποτελούσε ανέκαθεν ένα εργατικό αστικό κέντρο με τα τελευταία αρκετά χρόνια να χαρακτηρίζεται από τα υψηλά ποσοστά ανεργίας που επίσημα ξεπερνούν το 15%, ενώ ανεπίσημα ξεπερνούν το 20%. Επίσης, η πόλη είναι μια από τις πιο πολυπολιτισμικές και πολυφυλετικές σε ολόκληρο το Νησί μιας και σύμφωνα με τα επίσημα δημογραφικά στατιστικά, το 58% του συνολικού πληθυσμού αποτελείται από λευκούς και το υπόλοιπο 42% από Άγγλους υπήκοους (κυρίως μετανάστες 2ης και 3ης γενιάς) με καταγωγή από Ασία, Αφρική, Καραιβική και άλλες γωνιές του πλανήτη.
Αυτό το πολυφυλετικό μωσαϊκό, που χαρακτηρίζει τόσο την εργατική τάξη όσο και γενικότερα το σύνολο της τοπικής κοινωνίας, αποτελεί το βασικό παράγοντα του μαζικού αντιφασιστικού και αντιρατσιστικού χαρακτήρα της πόλης, που από τη δεκαετία του ’70 μέχρι και σήμερα δεν έχει επιτρέψει στα φασιστικά αποβράσματα της περιοχής να σηκώσουν κεφάλι -κάτι που βέβαια ισχύει και για τα περισσότερα αστικά κέντρα της Βρετανίας. Άλλωστε, το Μπέρμινγχαμ είναι γνωστό και για τις μαχητικές αντιφασιστικές συλλογικότητες που δρούν στους δρόμους της πόλης εδώ και αρκετές δεκαετίες, καθώς και για τους εργατικούς αγώνες, αλλά και τις διάφορες κοινωνικές ταραχές και εξεγέρσεις που είχαν ταξικά και πολιτικά χαρακτηριστικά.
Εννοείται πως μια πόλη με μαζική εργατική τάξη και αντιφασιστικό κίνημα δεν νοείται να μην φημίζεται και για το ποδόσφαιρο της καθώς και για τη μουσική! Η πόλη του Μπέρμινγχαμ είναι γνωστή για τις μπαντάρες και τα projects που αναδύθηκαν μέσα από τις κακόφημες γειτονιές, τις εργατικές περιοχές και τα γκέτο της.
Ξεκινώντας από τα late ’60s – early ’70s, η πόλη σόκαρε το πλανήτη με μια από τις πιο επιδραστικές μπάντες για τα μετέπειτα ροκ κινήματα και σκηνές, τους Black Sabbath (1). Από τη πόλη του Birmingham κατάγονται τόσο οι γνωστοί heavy metallers Judas Priest όσο και τα δυο από τα τέσσερα μέλη των Led Zeppelin. Η πόλη επίσης φημίζονταν για τη πολύ δραστήρια και μαζική punk και hardcore σκηνή της με μπάντες όπως οι GBH ή η anarcho/crust/hardcore μπάντα των Doom. Εξάλλου άμεση σχέση με τη πόλη του Μπέρμινγχαμ (όπως και με αυτή του πολύ κοντινού Κόβεντρι και των περιχώρων του) έχουν και οι grindcore πρωτοπόροι Napalm Death κάτι που άλλωστε θα διαπιστώσετε και μόνοι σας στη συνέντευξη που ακολουθεί.
Παρούσα στο Μπέρμινγχαμ, όπως άλλωστε και γενικότερα στο Νησί, ήταν και η ska/reggae/dub σκηνή με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τους αγαπημένους Steel Pulse, ένα από τα πιο στρατευμένα σχήματα της αγγλικής reggae σκηνής, καθώς και τους Scientist Sound System που αποτελούν ένα από τα παλιότερα και μακροβιότερα βρετανικά soundsytems που υφίσταται από τα τέλη των ’70s. Άξιοι αναφοράς επίσης είναι οι Godflesh, με μέλη που σχετίζονται και με τους Napalm Death, γνωστοί για το πρωτοποριακό industrial/experimental/post metal τους, καθώς και ο καταπληκτικός Scorn (aka Mick Harris, πρωην drummer των Napalm Death) που αποτελεί πρωτοπόρο του ambient dub ήχου και της πρώιμης dubstep/bass electronica σκηνής.
Η πόλη είχε επίσης hip hop σκηνή από τα ’80s και έπειτα, drum ‘n’ bass και jungle σκηνή από τις αρχές των 90’s, ενώ αξιοσημείωτη είναι η τοπική techno σκηνή, η οποία εκτίμησε πάρα πολύ την αντίστοιχη και πρωτοπόρα σκηνή του Detroit, την αγκάλιασε και τη μπόλιασε με τη δική της industrial παράδοση και αισθητική κάνοντας έτσι το Μπέρμινγχαμ συνώνυμο με τη βρετανική techno σκηνή.
Όσο αφορά το ποδόσφαιρο τώρα, οι βασικές ομάδες του Μπέρμινγχαμ είναι η Birmingham F.C., με ένα από τα πιο δυνατά και πολυφυλετικά hooligan firms σε ολόκληρο το βρετανικό Νησί, τους Zulu Warriors, και η τεράστια και θρυλική Aston Villa με πιο γνωστό της hooligan firm, αυτό των Villa Hardcore, αλλά και με ένα μικρό και νεοσύστατο οπαδικό group με αντιφασιστικά και αντιεμπορευματικά χαρακτηριστικά, τους Brigada 1874, που σε αντίθεση με το βρετανικό κραταιό οπαδικό μοντέλο ακολουθεί το ιταλικών καταβολών ultras μοντέλο. Μεγάλες, γεμάτες ένταση και πολλές φορές μίσος, είναι τόσο οι ποδοσφαιρικές όσο και οι οπαδικές κόντρες μεταξύ των Birmingham F.C. και Aston Villa, αλλά και της West Bromwich Albion Football Club από το πολύ κοντινό West Bromwich.
H Aston Villa με 21 τρόπαια (ανάμεσα σε αυτά επτά πρωταθλήματα και ένα Πρωταθλητριών το 1982 στο Ρότερνταμ απέναντι στη Μπάγερν Μονάχου) αποτελεί τη τέταρτη πιο επιτυχημένη αγγλική ποδοσφαιρική ομάδα. Αυτός ο ευρωπαϊκός της τίτλος, σε συνδιασμό με τη μουσική παράδοση της πόλης του Μπέρμινγχαμ, αλλά και με το προσωνύμιο της ομάδας (Villagers, στα ελληνικά «Χωριάτες» δηλαδή!) με έκαναν υποστηρικτή της Aston Villa! Άλλωστε, το ίδιο περίπου προσωνύμιο χρησιμοποιείται συχνά πυκνά και εδώ στην Ελλάδα σαν οπαδικό και γηπεδικό πικάρισμα για την αγαπημένη μου ποδοσφαιρική ομάδα καθως και για τη πόλη στην οποία ζω, τον Παναιτωλικό και το Αγρίνιο!
Proud to be a Villager λοιπόν!
O πρόλογος αυτός γράφτηκε με αφορμή τη συνέντευξη του frontman των Napalm Death (και οπαδού της Villa!) Barney Greenway που ακολουθεί.
Ακολουθεί η μετάφραση της συνέντευξης από το 11Freunde:
11Freunde: Οι Napalm Death μόλις ολοκλήρωσαν το τουρ στη Ρωσία, ο Καναδάς είναι η επόμενη στάση. Είχες χρόνο να πας καθόλου σε κάποιο ματς της Άστον Βίλα;
Barney Greenway: Καμιά φορά είμαι και σπίτι. Και το Villa Park είναι από το σπίτι μου στο Birmingham μόλις 30 λεπτά με τα πόδια, οπότε μικρό το κακό. Επίσης το πρόγραμμά μας δεν είναι τόσο σφιχτό όσο το αντίστοιχο άλλων συγκροτημάτων. Το καλοκαίρι και το φθινόπωρο συνήθως παίζουμε τα σαββατοκύριακα, έτσι μπορώ να πηγαίνω γήπεδο μέσα στην εβδομάδα. Επίσης όταν είμαι εκτός Birmingham, πάντα μαθαίνω τα αποτελέσματα των αγώνων.
Υπάρχουν μέσα στο συγκρότημα αντιπαλότητες ανάμεσα στους οπαδούς της Μπέρμινγαμ και της Άστον Βίλα;
Δεν έχουμε «Bluenoses» (σ.τ.μ. οι φαν της Birmingham) στο συγκρότημα. Αλλά ακόμα και να είχαμε, δεν νομίζω να είχαμε κόντρες. Δεν μπορώ να πω πως μ’ αρέσει η Μπέρμινγχαμ, αλλά όπως και να ‘χει, σε αυτά τα θέματα πρυτανεύει η λογική. Δεν μισώ τους «Blues» τόσο ώστε να χτυπήσω κάποιον στο πρόσωπο. Η αντιπαλότητα μεταξύ των δύο γκρουπ με αφήνει παγερά αδιάφορο. Υπάρχουν πολύ πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή από την έχθρα μεταξύ δύο οπαδικών γκρουπ.
[Στο συγκεκριμένο επεισόδιο του «Real Football Factories», που αφορά τις hooligan firms διαφόρων ομάδων των Midlands, το αντίστοιχο hooligan firm της Άστον Βίλα αρνήθηκε να συμμετάσχει.]
Το Μπέρμινγχαμ δεν έχει και την καλύτερη φήμη στην Αγγλία. Εσύ γεννήθηκες και μεγάλωσες εκεί βέβαια. Τι γνώμη έχεις για την πόλη;
Προφανώς και νιώθω περηφάνια που είμαι ένας «brummy», ακόμα και αν ακούγονται πολλά για την πόλη μου. Οι άνθρωποι κολλάνε σε στερεότυπα όπως «Μπέρμινγχαμ=κακό», ενώ «Μάντσεστερ=καλό». Πάντα με ενοχλούσε το ότι οι άνθρωποι του Μάντσεστερ έβαζαν τη μουσική κουλτούρα της πόλης σε ένα βάθρο και της έδιναν μια διθυραμβική, πνευματική και ουράνια αύρα… Σκέτες μαλακίες…
Και το Λονδίνο;
Έχω μείνει στο Λονδίνο για λίγο καιρό, αλλά το μίσησα αμέσως, οι άνθρωποι εκεί είναι τόσο κρύοι και εχθρικοί.
Ήσουν από πάντα οπαδός της Βίλα;
Κατάγομαι από το βόρειο Μπέρμινγχαμ και όλη μου η οικογένεια και οι συγγενείς είναι οπαδοί της Βίλα. Μερικοί έχουν να σου διηγηθούν ολόκληρες ιστορίες. Ο πατέρας μου ήταν φίλος με τον Sleeuwenhoeks (σ.σ. ο John Sleeuwenhoek αγωνίστηκε στην Άστον Βίλα από το 1961 έως το 1967). Ο παππούς μου ήταν επίσης φίλος με τους Shillcocks, την οικογένεια που είχε στην ιδιοκτησία της τη μπουτίκ από όπου το 1895 μας έκλεψαν το Κύπελλο Αγγλίας που κερδίσαμε την ίδια χρονιά (2).
Εσύ πήγαινες στο γήπεδο στις αρχές τις δεκαετίας του ’80. Πώς ήταν τότε το κλίμα στην πόλη;
Θυμάμαι πολύ καλά τις ταραχές του Χάντσγουορθ (3)(Handsworth). Και ακόμα και ας μην είναι η πιο δημοφιλής άποψη, μπορώ να πω πως τις καταλαβαίνω απόλυτα.
Κάποτε είχες πει πως είσαι φιλειρηνιστής.
Καταλαβαίνω πως μια κατάσταση μπορεί να ξεφύγει από τον έλεγχο, όταν συμπεριφέρεσαι στον κόσμο σαν να είναι σκουπίδια. Δεν υποστηρίζω τη σωματική βία, αλλά στις ταραχές του Χάντσγουορθ ξέρω καλά τι συνέβη.
Πως αντιμετώπιζε ο κόσμος τότε το ποδόσφαιρο;
Το ποδόσφαιρο τότε ήταν ένα σωστό τέρας. Οι φασίστες προσπαθούσαν να διεισδύσουν ξανά στις κερκίδες. Θυμάμαι στα γρήγορα ένα σκηνικό από το σχολείο. Ένας φερόμενος ως «φιλάθλος» καθόταν στη μέση της τάξης με μια σημαία της Μεγάλης Βρετανίας και τον χτύπησα στο κεφάλι. Οι οπαδοί ήταν πολύ ανεκτικοί σε τέτοιες συμπεριφορές, δέχονταν αυτές τις εθνικιστικές ιδεολογίες άκριτα, τώρα εάν τις καταλάβαιναν ή όχι είναι μια άλλη ιστορία.
Αντικατοπτρίζεται σήμερα στο Villa Park η πολυπολιτισμικότητα της πόλης;
Τον τελευταίο μαλάκα ρατσιστή τον είχα δει στο γήπεδο πριν από περίπου πέντε χρόνια. Και δεν θέλω να δικαιολογήσω τους οπαδούς της Βίλα για κάτι που δεν δικαιολογείται. Πάντως, όπως και να ‘χει, τα πράγματα έχουν γίνει καλύτερα από τότε. Ειδικά τα τελευταία χρόνια έχω δει πολλούς περισσότερους μαύρους και Ασιάτες οπαδούς στις κερκίδες. Δεν έχω ακούσει ούτε μισή ρατσιστική ατάκα. Αλλά υπάρχουν πολλά άλλα πράγματα που δεν θα τα αποκαλούσε κάποιος ευθέως ρατσιστικά, αλλά…
Αλλά τι;
Ακόμα ακούω πως τους μακρυμάλληδες παίκτες τους φωνάζουν «Gypo» (σ.σ. αργκό για τους Τσιγγάνους) και τους λένε να πάνε πίσω στους καταυλισμούς τους. Όταν ακούω τέτοια συνθήματα, με πιάνει το στομάχι μου. Εντάξει, προφανώς και κάποιος μπορεί να κάνει λίγο πλάκα. Το να βρίζεις από τα κάγκελα δε νομίζω πως πρέπει να απαγορευτεί. Αλλά υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ καζούρας από τα κάγκελα και τέτοιων συμπεριφορών.
Γίνεται διακριτή η φωνή του τραγουδιστή των Napalm Death στους αγώνες;
Βασικά είμαι περισσότερο θεατής. Ένας «chinstroker» (σ.τ.μ. «εισιτηριάκιας», σε ελεύθερη ελληνική μετάφραση). Το ποδόσφαιρο είναι η ώρα χαλάρωσής μου. Σηκώνομαι βέβαια και τραγουδάω που και που, αλλά μόνο τα γνωστά συνθήματα. Όταν οι οπαδοί σηκώνονται για να βρίσουν και να προκαλέσουν τους απέναντι οπαδούς, που βρίσκονται στα 200 μέτρα, το θεωρώ εντελώς χαζό (4). Αλήθεια πιστεύουν πως ενοχλείται κανένας με αυτό; Γελάω παρέα με τον αδερφό μου!
Είσαι ικανοποιημένος από τον προσανατολισμό και τους στόχους της ομάδας που έχει θέσει ο καινούριος ιδιοκτήτης, ο Randy Lerner;
Έχουμε μια καλή ομάδα και η μεταγραφή του Darren Bent ήταν πραγματικά πολύ καλή. Η επιθυμία του Ashley Young ωστόσο ήταν προφανής. Όχι όμως και του Stewart Downing, με έχει εκνευρίσει λίγο (σ.τ.μ. ο Young μεταγράφηκε τότε στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και ο Downing στη Λίβερπουλ).
Γιατί;
Πήραμε τον Downing μιας και κανένας δεν τον ήθελε, ήταν ένας ξεχασμένος παίχτης στην Premier League. Και γαμώ το σόι μου, νοιαζόταν πραγματικά κανένας για αυτόν όταν έπαιζε στη Μίντλεσμπρο; Τον αγοράσαμε τραυματία, τον επαναφέραμε σε καλή φυσική κατάσταση, του πληρώσαμε το συμβόλαιο. Έκανε μια καλή χρονιά και μετά ήρθε η Λίβερπουλ…και μας κατούρησε.
Και πως τα πάνε οι οπαδοί με τον προπονητή, τον Alec McLeish; Πέρσι (σ.τ.μ. το 2010 δηλαδή) ήταν στη Μπέρμινγχαμ.
Οι οπαδοί παραπονιούνται. Αν δεν πάει καλά η υπόθεση, πιστεύω ότι μπορούμε να τη διαχειριστούμε. Αλλά είμαι αισιόδοξος. Ακόμα και αν φέρνουμε σε κάθε ματς ισοπαλία, είμαι αισιόδοξος εν μέρει γιατί ο Gabriel Agbonlahor είναι σε πολύ καλή φόρμα.
Προβλέψεις για τη θέση της ομάδας στην τρέχουσα σεζόν (σ.τ.μ. το 2011 δηλαδή);
Είμαστε μεταξύ 7ης και 8ης θέσης. Αν είμαστε τυχεροί και παίχτες με δυνατότητες όπως ο N’Zogbia εξελιχτούν σε παιχταράδες, τότε θα μπορούσαμε να τερματίσουμε και 5οι. Ειδικά τώρα που η Τότεναμχάνει δυνάμεις.
Και η Μάντσεστερ Σίτι;
Όλοι μιλάνε για τη Μάντσεστερ Σίτι, αλλά πιστεύω πως η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είναι ακόμα η δυνατή της υπόθεσης. Η Γιουνάιτεντ έχει φυσική δύναμη και σθένος ενώ η Σίτι εμφανίζεται πιο οργανωμένη. Η πρόβλεψή μου για την τελική κατάταξη (5) έχει ως εξής: 1η η Γιουνάιτεντ, 2η η Σίτι, 3η η Τσέλσι και 4η η Άρσεναλ.
https://youtu.be/81bv_gF4j5k
Και τι πιστεύεις για την κριτική που δέχεται ο Αρσέν Βενγκέρ;
Είναι απλώς απαράδεκτη. Μπορεί να είναι πεισματάρης, αλλά είναι αυτός που έχει φέρει την Άρσεναλ στο επίπεδο που είναι σήμερα. Τον συμπαθώ και είναι αρκετά κομπλέ άτομο. Έχω μάθει μερικά πράγματα για αυτόν που υποδεικνύουν ότι μάλλον είναι και αντιφασίστας.
Επειδή κατακρίνει ανοιχτά τον ρατσισμό στο ποδόσφαιρο;
Ναι, μπορώ εύκολα να τον φανταστώ να βγαίνει έξω με full-face και να την πέφτει σε συγκεκριμένους ανθρώπους…
Είπες πως ο Downing είχε απαράδεκτη συμπεριφορά προς την ομάδα, είδες όμως πως συμπεριφέρθηκε ο Carlos Tevez στο Champions League στον αγώνα με την Μπάγερν Μονάχου. Τι σχέση έχει το σημερινό ποδόσφαιρο με αυτό το άθλημα που αγάπησες σαν παιδί;
Προφανώς και δεν είναι το ίδιο με παλιά. Μόνο και μόνο οι μισθοί των παιχτών είναι εξωπραγματικοί. Κάποιος πρέπει να αναλογιστεί για πόσο ακόμα μπορεί να συμβαίνει αυτό. Υπάρχουν άνθρωποι σαν τον Tevez, που βγάζουν 250.000 λίρες την εβδομάδα και δεν νοιάζονται για την ομάδα καθόλου. Τέτοιες ενέργειες κάνουν και τους παίχτες και το παιχνίδι να φαίνονται ηλίθια.
Ο κόσμος όμως έρχεται ακόμα.
Να σου πω την αλήθεια, ο κόσμος στο Villa Park έχει μειωθεί, γιατί το πιο φθηνό μας εισιτήριο αυξήθηκε πλέον 6 λίρες. Εντάξει, μπορεί να μην ακούγονται πολλά, αλλά αποτελούν μια κάποια αύξηση. Τα πάντα γίνονται όλο και πιο ακριβά. Σιγά σιγά ο κόσμος αρχίζει να παραπονιέται, με το να μην πηγαίνει γήπεδο (6).
Η Βίλα πάντως τα πάει καλά από άποψη κόσμου.
Σωστά, αλλά αυτά τα πράγματα αλλάζουν, όπως και οι τιμές. Δεν είμαι ο τύπος που πηγαίνει γήπεδο μόνο όταν η ομάδα πάει καλά. Θα είμαι εκεί, όποια και να είναι η κατάσταση, ακόμα και αν πέσουμε κατηγορία. Αλλά, από την άλλη πλευρά, θα συνεχίσω να παλεύω ενάντια σε αυτό το καθεστώς της αύξησης της τιμής των εισιτηρίων.
Δεν πιστεύουν (οι διοικήσεις) ότι οι οπαδοί θα πάρουν κάποτε την κατάσταση στα χέρια τους;
Και όμως, νομίζω πως στην Αγγλία φτάνουμε κοντά στη στιγμή όπου οι οπαδοί θα έχουν λόγο στο Σύλλογο (7).
Αυτό το λες γιατί στην Αγγλία οι οπαδοί έχουν λόγο στα κοινά;
Εξαρτάται από την ομάδα. Κάθε Σύλλογος ευαγγελίζεται τη διαφάνεια. «Ο Σύλλογός μας είναι μέρος της κοινότητας» είναι το πλέον δημοφιλές σύνθημα. Ακόμα βέβαια μερικοί οπαδοί προσπαθούν να δουν τι συμβαίνει πίσω από τις λέξεις, αλλά δεν το πετυχαίνουν πάντα.
Και στη Βίλα;
Για τη Βίλα ανησυχώ λίγο. Δεν θέλω να βλέπω λεφτά να μπαίνουν στο Σύλλογο από ξέπλυμα και διαφθορά. Είναι και άλλα πράγματα που σκέφτομαι και κάνω. Για παράδειγμα, δεν θα αγοράσω ποτέ κάτι από την επίσημη μπουτίκ της ομάδας. Έχω πρόβλημα με αυτά, γιατί πολλά προϊόντα παράγονται ακόμα κάτω από άθλιες συνθήκες.
Πολλά γερμανικά οπαδικά γκρουπς ψάχνονται για επαφές με αντίστοιχα αγγλικά, το ξέρεις αυτό;
Δεν το ξέρω όχι. Πάντως η FC St. Pauli είναι μία ομάδα όπου έχω πολλούς φίλους. Πιστεύω ότι είναι και λόγω της αντιφασιστικής τους στάσης γενικότερα. Έχω επίσης και πολλούς φίλους στη Hertha BSC και στην Union. Έχω πάει και στο γήπεδο της Union. Και η Fortuna Dusseldorf έχει τρομερούς οπαδούς!
Είπες πρόσφατα ότι ακόμα δεν αισθάνεσαι κουρασμένος. Πώς το βλέπεις να πηγαίνει με τους Napalm Death;
Θα σου πω το εξής: αν αισθανόμουν κουρασμένος, δεν θα το έκανα όλο αυτό. Εάν ποτέ συνειδητοποιήσουμε ότι η μουσική που κάνουμε ακούγεται βαρετή σε εμάς τους ίδιους, αλλά και στον κόσμο, εάν δεν μπορούμε να παίξουμε πλέον λάιβ που σε ταρακουνάνε και εάν δούμε πως δεν έχουν νόημα τα μηνύματά των κομματιών μας, τότε θα σταματήσουμε. Πιστεύω πως είμαστε τίμιοι με όσους πληρώνουν για να μας δουν και πάντα δίνουμε το 100% του εαυτού μας γιατί το αξίζουν και με το παραπάνω. Την ημέρα που θα νιώσω πως δίνω κάτι λιγότερο από αυτό το 100% θα σταματήσω.
Υποσημειώσεις:
1. Να υπενθυμίσουμε εδώ ότι ο Tony Iommi, ο κιθαρίστας των Black Sabbath, δούλευε σε εργοστάσιο. Σε αυτή τη δουλειά έχασε τις άκρες του μεσαίου δαχτύλου και του παράμεσου του δεξιού του χεριού, την τελευταία ημέρα πριν ξεκινήσει περιοδεία σε κλαμπ της Αγγλίας με το τότε συγκρότημά τους, τους Pursuers. Το ατύχημα αυτό τον οδήγησε σε κατάθλιψη, αλλά όντας ιδιαίτερα επίμονος αποφάσισε να συνεχίσει να παίζει, αρχκά καλύπτοντας τις κομμένες άκρες με δακτυλήθρες και τελικά οδηγήθηκε σε τεχνικό ιατρικής σιλικόνης για να του δημιουργήσει τις κατάλληλες άκρες για τα δάχτυλα του. Το πείραμα δούλεψε, αλλά χρειάστηκε να χρησιμοποιήσει ιδιαίτερα λεπτές και ελαφριές χορδές, ρυθμίζοντας τις χαμηλά για να ελαχιστοποιήσει την πίεση να τοποθετώντας όσο πιο δυνατά γινόταν τον ενισχυτή του. Η αλλαγή αυτή οδήγησε ουσιαστικά στον ιδιαίτερο ήχο των Black Sabbath και κατ’ επέκταση στη γέννηση του heavy metal.
2. Στις 20 Απριλίου 1895ο Bob Chatt άνοιγε το σκορ μόλις στο πρώτο λεπτό και με αυτό το γκολ η Άστον Βίλα κέρδισε απέναντι στη Γουέστ Μπρόμγουιτς το δεύτερο, από τα επτά συνολικά, FA Cup της ιστορίας της. Το Κύπελλο εκτέθηκε σε δημόσια θέα στη βιτρίνα του αθλητικού καταστήματος του William Shillcock. Το πρωί της 11ης Σεπτεμβρίου ο William Shillcock είδε πως το μαγαζί του είχε παραβιαστεί και τα χρήματα του ταμείου μαζίμε το Κύπελλο είχαν κάνει φτερά. Η Αγγλική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου επέβαλλε πρόστιμο 25 λιρών στην Άστον Βίλα για να το αποκαταστήσει. Το 1958, ο 83χρονος πρώην κατάδικος Harry Burge ομολόγησε ότι αυτός είχε κλέψει το Κύπελλο και το έλιωσε για να φτιάξει ψεύτικα νομίσματα. Ωστόσο, λόγω έλλειψης αποδείξεων, δεν τον πίστεψε κανείς.
3. Την Παρασκευή 10 Ιουλίου 1981 ξέσπασαν επεισόδια στη γειτονιά Χάντσγουορθ του Μπέρμινγχαμ, ύστερα από φήμες πως θα πραγματοποιούνταν πορεία του Εθνικού Μετώπου στην περιοχή. Συνολικά, έγιναν 121 συλλήψεις, ενώ τραυματίστηκαν και 40 αστυνομικοί.
4. Μόλις ένα χρόνο πριν δώσει αυτή τη συνέντευξη, όπως είδατε και στο βίντεο, στο τοπικό ντέρμπι του Μπέρμινγχαμ έγιναν αυτά: https://www.youtube.com/watch?v=xRsq-t7C1Rw&feature=player_embedded
5. Τελικά, εκείνη η χρονιά βρήκε πρωταθλήτρια τη Σίτι, στην τελευταία και συγκλονιστική αγωνιστική, δεύτερη τη Γιουνάιτεντ, τρίτη την Άρσεναλ και τέταρτη την Τότεναμ.
6. Και όντως, εδώ και τρία χρόνια, στο Νησί, πληθαίνουν όλο και περισσότερο οι οπαδικές φωνές κατά των ακριβών εισιτηρίων.
7. Εμείς έχουμε κάνει ολάκερη εκπομπή για τις ομάδες που ανήκουν στους οπαδούς τους: https://www.mixcloud.com/HUMBAzinegr/humbaonair-season-2-005-05-11-2014-%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%83%CE%B7-punk-football/
Credits:
Πηγή: http://www.11freunde.de/interview/napalm-death-saenger-barney-greenway-ueber-aston-villa
Μετάφραση: Κουτς
Πρόλογος: Νίκος
Υποσημειώσεις-Εικόνες- Βίντεο: Γιάννης