Λάβαμε εν…θερμώ κείμενο από έναν ακόμη αναγνώστη μας. Με το πέρασμα της ώρας σήμερα, είδαμε πως “η κελεμπία” δηλαδή το Bisht (ένας μανδύας ετυμολογικά) όμως, σύμφωνα με αυτό το τουίτερ:
ask for his guidance to surround them.All these poems are named Burdahs (cloaks).And the story goes,whoever wrote one of those,they saw the prophet in a dream dressing them with his cloak. It is one of the highest honors in the Arab culture and I find it extremely beautiful (6-6)
— Yomna ElSharony | يمنى الشروني (@YomnaSharony) December 19, 2022
είναι ένα τιμητικό ένδυμα, που όμως προκάλεσε σε πλήθος κόσμου – ήδη αηδιασμένου, από τις συνθήκες επιλογής του Κατάρ και συνάμα όρους κατασκευής των σταδίων και της υποδομής του – μια αποστροφή, αποστροφή που μάλιστα συνδέθηκε με ανάλογες επιλογές του Μαραντόνα – ενόσω αγωνιζόταν {μιας κι υπάρχουν γεγονότα, που θα δημοσιεύσουμε αύριο για να φανεί πως είχε σχέσεις ενίοτε με τα κράτη του Αραβικού Κόλπου}.
Μπορεί το συγκεκριμένο μουντιάλ να απογοήτευσε πολλούς από τους φίλους του ποδοσφαίρου σε ολόκληρο τον πλανήτη (για τους γνωστούς άγνωστους λόγους) πριν καν αρχίσει, όμως ορισμένοι εξ αυτών έπεσαν (πέσαμε) στην παγίδα και δειλά δειλά μας κέρδισε, ώστε να το παρακολουθήσουμε, έστω και λίγο απόμακρα. Δυστυχώς, το υψηλό επίπεδο ποδοσφαίρου και τα 4 χρόνια που θα έπρεπε να περιμένουμε μέχρι την επόμενη διοργάνωση έκαμψε (κάποιες) από τις αντιστάσεις που είχαμε. ΟΜΩΣ, οι τελευταίες στιγμές του μουντιάλ ήρθαν να μας υπενθυμίσουν το γιατί είχαμε από την αρχή αυτή την στάση. Εικόνες που θύμισαν παράσταση τσίρκου και όχι απονομή του σπουδαιότερου τροπαίου στον πλανήτη.
Κάποιος Ινφαντίνο που πλουτίζει διαρκώς εις βάρος του ομορφότερου αθλήματος και σε πλάτες νεκρών εργαζόμενων και ζωντανών φιλάθλων, σε συνδυασμό με κάποιους καταριανούς κοτζαμπάσηδες με 50 κιλά χρυσάφι πάνω τους να παίρνουν τον ρόλο του σκηνοθέτη της παράστασης. Δεν ξέρω αν λέγεται ρομαντισμός, πάντως μου είναι πολύ δύσκολο να βλέπω να φιμώνεται με τέτοιον ξεδιάντροπο τρόπο μπροστά σε όλο τον πλανήτη ο κορυφαίος όλων, με ένα διάφανο μπουρνούζι τυλιγμένο στον χρυσό. O τρόπος, δε, με τον οποίο του το φόρεσαν παρέπεμπε σε κολάρο, χειροπέδες ή ζουρλομανδύα σπρώχνοντάς τον παράλληλα προς το σημείο του βάθρου.
Δεν είναι μόνο ο σκοταδισμός που πρεσβεύει αυτός ο ρουχισμός, ούτε ο ρόλος πλυντηρίου που παίρνει για αυτή την εμετική διοργάνωση, αλλά είναι και ότι φοριέται πάνω από την πολύ βαριά φανέλα της Αργεντινής, την ώρα που όλοι οι υπόλοιποι παίχτες την φορούσαν κανονικά.
Ο κορυφαίος παίχτης (ίσως) στην ιστορία του αθλήματος δεν θα έπρεπε να παρασημοφορείται με κάτι τέτοιο στην τελευταία του παράσταση και προσωπικά δεν θα έπρεπε να το επιτρέψει και ο ίδιος (μεγάλη κουβέντα το ότι αθλητές τέτοιου βεληνεκούς αποτελούν απλά προϊόντα).
ΥΓ: Θα τρέμουν τα κόκαλα του Diego -10-.
Λ.Ρ.
Γιατί σκοταδισμός από αυτόν τον ρουχισμό; Η τοπική τους ενδυμασία είναι την οποία φορανε πχ και σε συνοδούς κορυφής. Άνθρωποι της ερήμου είναι κάτι δροσερό θα φορανε π να τους προστατεύει από τον ήλιο. Τον μπερδεύετε με Την μπούρκα.
Μετά, η στάση του Μεσι , να πούμε ότι έβγαλε τον μανδύα μετά, εμένα μου δείχνει ότι είναι ένα καλό παιδί και ενημερωμένος , άνετος με τις άλλες Κουλτουρες. Θέλω να πω το 2022 είναι διαφορετικό από τα 80σ. Σίγουρα ο Ντιεγκο ήταν πληθωρικός αλλά σίγουρα αν ήταν σε αυτή τη θέση θα εκανε καμια χοντράδα τύπου Τραμπ. Δεν είμαστε όμως στα 80σ, ξέρουμε περισσότερα για τις άλλες κουλτούρες και η αραβική κουλτούρα η μουσουλμανική κουλτούρα βασιζεται στο δίνω. Τι να έκανε ο Μεσι; Δεν θα ήταν προσβολή να μην τον φόραγε; Τι θα θέλατε να είχε κάνει διαφορετικά;
Τέλος αυτό το Μουντιάλ δεν είναι καταραμένο – μαθαμε πολλά για την Ευρώπη – την οποία έχουν κάνει ανω κάτω .
Υγ
δεν είναι καθόλου άσχημη η ιδέα να γίνονται τα Μουντιάλ
Σε διαφορετικά μέρη – πχ ακόμα και στις μογγολικές στέπες- εννοείται αρκεί να μην χάνουν τις ζωές τους οι άνθρωποι αλλά σε αυτό υπεύθυνη είναι και η φιφα.
Ευχαριστούμε για το σχόλιο – old school πρακτική. Αλλά σε κείμενα αναγνωστών, δε σημαίνει πως είναι σύμφωνοι οι υπεύθυνοι έκδοσης…
Εμείς όμως συμφωνούμε με τον όρο ΚΑΤΑΡαμένο. Θα μείνει στην ιστορία ΚΑΙ αυτό σαν μια τραγικότητα.
Όσο για τον Μέσσι, δεν μας αφορά σχεδόν καθόλου…