Οι φωτογραφίες αυτές απεικόνιζαν το «Δημοτικό Γήπεδο ΑΓΕΤ Χαραυγής». Από προχθές με πρωτοβουλία της Δημοτικής Αρχής Κερατσινίου-Δραπετσώνας το στάδιο ονομάζεται «Νίκος Γόδας». Πριν γράψουμε δυο λόγια για τον Γόδα έχει μια αξία να αναφέρουμε τι είναι αυτά που βλέπετε στο βάθος της φωτογραφίας.
Τα δυο φουγάρα που είναι βαμμένα στα χρώματα του Ολυμπιακού αποτελούν τις απολήξεις μιας εργατοζώνης στην οποία δεν υπήρχε κυριολεκτικά ζωή όπως έλεγε και το μετέπειτα γνωστό λαϊκό άσμα.
Ο Χαριτόπουλος στο Εκ Πειραιώς το είχε περιγράψει ως εξής: «Στη Δραπετσώνα δεν φυτρώνει τίποτα. Αν βάλεις στο χώμα μια ρίζα λουλούδι ή δεντράκι, σε λίγες μέρες κιτρινίζει και ξεραίνεται, ο μολυσμένος αέρας δεν το αφήνει να ανθίσει και λες δεν γίνεται να ζήσουν εδώ άνθρωποι, ή αυτοί θα φύγουν ή τα εργοστάσια. Στη Δραπετσώνα η ζωή είναι κατάρα. Όποιος δεν φοβάται την κόλαση να έρθει εδώ να ζήσει με χιλιάδες ψυχές στη μεγαλύτερη παραγκούπολη της χώρας, […] να έχει στα ρουθούνια του το μαζούτ που καίει η ΗΛΕΚΤΡΙΚΗ και τα δεκάδες εργοστάσια, να πέφτει από ψηλά σαν πούδρα στα ρούχα του η σκόνη από τις καμινάδες του τσιμεντάδικου ΗΡΑΚΛΗΣ και να τα διαλύει, να ανασαίνει τα δηλητήρια που ξερνάει η μεγάλη τσιμινιέρα του Εργοστασίου των Λιπασμάτων και να σκάβουν τα σωθικά του για να καταλάβει αυτό που λένε εδώ οι κολασμένοι: Αν δεν αναπνέουμε θα πεθάνουμε, αν αναπνέουμε θα πεθάνουμε».
Ο Νίκος Γόδας γεννήθηκε το 1921 στο Αϊβαλί. Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή η προσφυγική του οικογένεια πέρασε στη Μυτιλήνη, μετά στην Κρήτη και τελικά εγκαταστάθηκε στην Κοκκινιά του Πειραιά. Εργάστηκε, προπολεμικά, στην ταβέρνα της οικογενείας του «Τα Αραπάκια», που βρισκόταν στο ισόγειο του πατρικού του σπιτιού και γνώριζε επιτυχία.
Ο Γόδας ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο από μικρή ηλικία, αρχικά στις αλάνες με τους συνομηλίκους του. Αργότερα και όταν πλέον φάνηκε το ταλέντο του, εντάχθηκε και αγωνίστηκε στον Άρη, μια εκ των επίσημων και δυναμικών ομάδων της Κοκκινιάς και κατόπιν στον «Κεραμεικό» Καμινίων, σωματείο του ομώνυμου εργοστασίου. Μετά την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, την περίοδο της κατοχής, ο Γόδας παίρνει μεταγραφή για τον Ολυμπιακό, εκεί ξεκινά ένας έρωτας που θα τον οδηγήσει να ζητήσει ως τελευταία του επιθυμία να εκτελεστεί με την φανέλα του Ολυμπιακού.
Μετά την υπογραφή της συνθήκης της Βάρκιζας και τα Δεκεμβριανά ο Νίκος Γόδας συλλαμβάνεται στον Πειραιά όπου και καταδικάζεται σε θάνατο, στη δίκη που έμεινε στην ιστορία ως «Δίκη του Ασύλου της Κοκκινιάς». Ύστερα από αρκετές μεταγωγές, καταλήγει στις φυλακές της Κέρκυρας, όπου εκτελείται από Έλληνες ταγματασφαλίτες ως κομμουνιστής, στις 19 Νοεμβρίου του 1948, μια βροχερή μέρα στη νησίδα Λαζαρέτο της Κέρκυρας φορώντας την εμφάνιση του Ολυμπιακού, όπως ήταν η τελευταία του επιθυμία.
Andy Capp