Να ξεκαθαρίσω αρχίζοντας αυτό το άρθρο πως δεν θεωρώ τον αντιφασισμό πολιτική βούληση. Επίσης δεν πιστεύω πως αντιφασίστας και αντιρατσιστής είναι μόνο κάποιος που ανήκει στον αντιεξουσιαστικό και αριστερό χώρο. Μέχρι ακραίες περιπτώσεις, αντιφασίστας μπορεί να είναι άνθρωπος που ανήκει στον δεξιό χώρο, όπως ο Μάνος Χατζιδάκις. Αντιφασίστας είναι όποιος δεν μισεί τη διαφορετικότητα και τους ανθρώπους. Ο αντιφασισμός λοιπόν δεν είναι πολιτική βούληση αλλά ζήτημα ανθρωπιάς.Ρατσισμό δεν υφίστανται μόνο οι μετανάστες και μιλάω φυσικά για τους φτωχούς μετανάστες, τους εξαθλιωμένους, καθώς ρατσισμός υπάρχει μόνο για τους φτωχούς μετανάστες. Ρατσισμό υφίστανται ψυχικά ασθενείς που βρίσκονται στο περιθώριο και αντιμετωπίζονται ως σχιζοφρενείς, υφίστανται και οι ανάπηροι καθώς η χρυσή αυγή σε κείμενο της είχε αναφέρει πως άτομα με σωματική αναπηρία είναι άχρηστα στη πολεμική κοινωνία που θέλει να χτίσει και θα πρέπει να πετιούνται στον Καιάδα.
Ρατσισμό βιώνουν και οι φτωχοί ντόπιοι που είναι πλέον αποκλεισμένοι από βασικές ανάγκες όπως η στέγαση, η τροφή, η ένδυση και οι παροχές υγείας. Ρατσισμό βιώνουν και τα άτομα με ομοφυλοφιλικές ερωτικές προτιμήσεις. Μάλιστα ο σεξισμός είναι ιδιαίτερα έντονος σε μικρές κοινωνίες που απομονώνουν τα άτομα και πολλές φορές βιώνουν προσβλητικά σχόλια.
Ρατσισμός είναι, ένας νεαρός μπασκετμπολίστας από παράνομος να θεωρείται Έλληνας, επειδή θα παίξει στην εθνική ομάδα της χώρας. Η οικογένεια του φυσικά παραμένει παράνομη καθώς η χώρα δεν τους χρειάζεται ακόμα.
Ο ρατσισμός φυσικά στηρίζεται στην ανθρώπινη εκμετάλλευση δηλαδή στον καπιταλισμό. Οι άνθρωποι διαχωρίζονται για να χρησιμοποιηθούν ως φτηνά εργατικά χέρια σε μια κοινωνία που κυνηγά το κέρδος με οποιοδήποτε τίμημα.
Σύμφωνα με μελέτες η Συρία θα έχει ένα μεγάλο κύμα εξωτερικής μετανάστευσης που θα υπερβεί τα δυο εκατομμύρια πρόσφυγες, λόγω των πολεμικών επεμβάσεων και του εμφυλίου που την ταλανίζει. Όταν κάποιοι Σύριοι θα έρθουν στη χώρα μας ως μετανάστες, οικονομικοί ή πολιτικοί, ο φασισμός θα μιλήσει για λαθραίους και για τη “χώρα μας που έχει γίνει ένας απέραντος σκουπιδότοπος λόγω του μεταναστευτικού προβλήματος”. Πριν λίγες μέρες ο Ευάγγελος Βενιζέλος και η κυβέρνηση ενέκριναν την στρατιωτική επέμβαση των ΗΠΑ στη Συρία. Φυσικά και Έλληνες στρατιώτες θα “συνδράμουν” το έργο των ΗΠΑ για επέμβαση στη Συρία. Έτσι ενώ έχουμε το δικαίωμα να παρεμβαίνουμε στα εσωτερικά χωρών, αυτοί δεν έχουν δικαίωμα να βρίσκονται στη χώρα μας, ακόμα και αν τους διώξαμε από τις δικές τους.
Ο ρατσισμός στηρίζεται στην ξενοφοβία, στο πως μας βάζουν μέσα μας να φοβόμαστε και να μισούμε οτιδήποτε είναι διαφορετικό από εμάς, ότι έχει διαφορετικό χρώμα, θρησκεία, πατρίδα, κουλτούρα. Ο φόβος γεννάει ρατσισμό και ο ρατσισμός φασισμό. Η ελληνική κοινωνία δυστυχώς δεν μπόρεσε να μάθει από την ιστορία της, από τα κύματα μεταναστών στις δεκαετίες του 20, του 50 και του 60 και αφού δεν έμαθε είναι αναγκασμένη να την ξαναζήσει με την μετανάστευση κυρίως νέων ανθρώπων την τριετία της κρίσης.
Ο ρατσισμός της κοινωνίας χτίστηκε αργά αλλά σταθερά τη δεκαετία του 90, χτίστηκε μέσα από τις μεσημεριανές εκπομπές, από τα lifestyle περιοδικά, από τη ψεύτικη χλιδή, από τις τράπεζες, από τα δάνεια. Όσο υπήρχαν χρήματα για καλοζωία έστω και με δανεισμένα χρήματα κανείς δεν είχε πρόβλημα με τους μετανάστες. Το αντίθετο. οι μετανάστες έκαναν τις δουλειές που εμείς θεωρούσαμε υποτιμητικές, τους δίναμε και ένα κομμάτι ψωμί και όλα καλά. Όταν όμως ήρθε το χαστούκι της πραγματικότητας τρέξαμε να κατηγορήσουμε και να στοχοποιήσουμε τα εύκολα θύματα και τους αδύναμους, το περιθώριο.
Ο ρατσισμός της κοινωνίας χτίστηκε αργά αλλά σταθερά τη δεκαετία του 90, χτίστηκε μέσα από τις μεσημεριανές εκπομπές, από τα lifestyle περιοδικά, από τη ψεύτικη χλιδή, από τις τράπεζες, από τα δάνεια. Όσο υπήρχαν χρήματα για καλοζωία έστω και με δανεισμένα χρήματα κανείς δεν είχε πρόβλημα με τους μετανάστες. Το αντίθετο. οι μετανάστες έκαναν τις δουλειές που εμείς θεωρούσαμε υποτιμητικές, τους δίναμε και ένα κομμάτι ψωμί και όλα καλά. Όταν όμως ήρθε το χαστούκι της πραγματικότητας τρέξαμε να κατηγορήσουμε και να στοχοποιήσουμε τα εύκολα θύματα και τους αδύναμους, το περιθώριο.
Έτσι τις δουλειές μας τις παίρνουν οι ξένοι! Τα μεροκάματα τα ρίχνουν οι ξένοι!
Εθνικιστικές κορώνες γελοιότητας! Ένας άνεργος γιατρός, δικηγόρος, ψυχολόγος, λογοθεραπευτής, γραφίστας κτλ κτλ έχασε τη δουλειά του από έναν μετανάστη; Μετανάστες ψήφισαν το μνημόνιο 1, το μνημόνιο 2, το μεσοπρόθεσμο, μετανάστες παίρνουν τις αποφάσεις στις Βρυξέλλες; Φυσικά τα ερωτήματα είναι ρητορικά.
Η ανεργία αυξήθηκε από τον καπιταλισμό, τα μεροκάματα έπεσαν από τον καπιταλισμό, τόσους χρειάζεται και με τόσα χρήματα.
Η ανεργία αυξήθηκε από τον καπιταλισμό, τα μεροκάματα έπεσαν από τον καπιταλισμό, τόσους χρειάζεται και με τόσα χρήματα.
Ο φασισμός είναι κομμάτι του καπιταλισμού. Χρησιμοποιείται όταν τα ψέμματα της αστικής δημοκρατίας δεν πείθουν πια. Κάντε μια ιστορική αναδρομή και θα καταλάβετε τι ακολουθούσε κάθε φορά μια οικονομική κρίση.
Απώλεια εδαφών, άνοδο του φασισμού και απώλεια κυριαρχίας του εγχώριου νομίσματος. Σας θυμίζει κάτι;
Για να επιστρέψω στον πρόλογο, ο αντιφασισμός δεν είναι πολιτική βούληση και σε αυτή την επικίνδυνη στροφή για τη κοινωνία μας, οι αντιφασιστικές κι αντιρατσιστικές δυνάμεις θα πρέπει να βρουν ή να δημιουργήσουν το έδαφος για μια τέτοια συνεργασία.
Οι άνθρωποι δεν είναι ίδιοι αλλά είναι ίσοι και πάνω σ’ αυτό το κομμάτι θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ο ρατσισμός είτε ιδεολογικά είτε συγκρουσιακά. Και μπορεί οι αγανακτισμένοι πασοκοι και νεοδημοκράτες που έγιναν απότομα “πατριώτες” να μην φαντάζουν επικίνδυνοι, όμως η ρητορική του φασισμού που αναπαράγεται τόσο από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης όσο και σαν κυρίαρχη πολιτική ιδεολογία κάνουν τα πράγματα επικίνδυνα.
Οι άνθρωποι δεν είναι ίδιοι αλλά είναι ίσοι και πάνω σ’ αυτό το κομμάτι θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ο ρατσισμός είτε ιδεολογικά είτε συγκρουσιακά. Και μπορεί οι αγανακτισμένοι πασοκοι και νεοδημοκράτες που έγιναν απότομα “πατριώτες” να μην φαντάζουν επικίνδυνοι, όμως η ρητορική του φασισμού που αναπαράγεται τόσο από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης όσο και σαν κυρίαρχη πολιτική ιδεολογία κάνουν τα πράγματα επικίνδυνα.
Andy Capp
