Μπορεί αυτές τις μέρες του χρόνου ο περισσότερος κόσμος να ψάχνει τι δώρο θα πάρει στον Βαλεντίνο του/της ή πού θα πάει διακοπές με το ζευγάρι του. Όμως για τους φίλους του δυναμικού αυτού αθλήματος επαφής που ακούει στο όνομα Rugby τουλάχιστον από το 2000 και μετά που πήρε και την τελική του μορφή {στσ. διευκρινιστικά, το Rugby ονομάζεται τυπικά ως Rugby (Football) Union – μιας κι αφού είχαν γραφτεί καταστατικά οι κανόνες του το 1845 στο σχολείο αρρένων: Rugby School – ενώ υπήρξε η αποχώρηση των συλλόγων που τους είχαν αποδεχτεί, από την the Football Association το 1865 – εξού και το ποδόσφαιρο ονομαζόταν τον καιρό εκείνο associated football – και από το 1895 κατοχυρώθηκε και το σχίσμα στο Rugby με τους συλλόγους του Rugby League}, ο Φεβρουάριος είναι…ερωτικός, κυρίως επειδή ξεκινάει το SIX NATIONS CHAMPIONSHIP – γνωστό {για εμπορικούς σκοπούς} κι ως Guiness six nations.
To Guiness Six Nations είναι το ετήσιο τουρνουά Ράγκμπι που γίνεται στα γήπεδα της Ευρώπης και παίρνουν μέρος η Αγγλία, η Ιρλανδία {στσ. μιλάμε για ενιαία εθνική ομάδα, της Δημοκρατίας αλλά και της Β.Ιρλανδίας}, η Σκωτία, η Ουαλία, η Γαλλία και η Ιταλία. Αυτές οι έξι εθνικές ομάδες αποτελούν την ελίτ του ευρωπαϊκού Ράγκμπι. To Six Nations είναι ο διάδοχος του Home Nations Championship που ξεκίνησε το 1883 και γινόταν μέχρι το 1909. Σε αυτό έπαιρναν μέρος οι ομάδες της Αγγλίας, της Ιρλανδίας, της Σκωτίας και της Ουαλίας. Το 1910 το τουρνουά άλλαξε μορφή με την είσοδο της Γαλλίας και μετονομάστηκε σε Five Nations. Με αυτή τη μορφή το τουρνουά γινόταν μέχρι το 1999, με μόνη παύση την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Το 2000 το τουρνουά πήρε την τελική του μορφή με την είσοδο της Ιταλίας σε αυτό. Κάθε αγώνας του τουρνουά αυτού είναι εξίσου σημαντικός σε όποια αγωνιστική κι αν βρισκόμαστε επειδή, πέρα από το ποιος θα στεφθεί πρωταθλητής, υπάρχει και η αγωνία του να κερδίσει κάποια ομάδα το τουρνουά αήττητη (γνωστό ως Grand Slam). Επίσης υπάρχουν και αλλά τρόπαια αντιπαλότητας μεταξύ των ομάδων που δίνουν και αυτά την δικιά τους όμορφη νότα και εντείνουν την προσμονή των φιλάθλων για την κάθε αγωνιστική. Μερικά από αυτά είναι το Calcutta Cup μεταξύ της Αγγλίας και της Σκωτίας, Doddie Weir Cup μεταξύ της Σκωτίας και της Ουαλίας. Το πιο σημαντικό από αυτά τα “μικρά” τρόπαια είναι το Triple Crown που δίνεται σε μια ομάδα του παραδοσιακού Home Nations (Αγγλία, Σκωτία, Ιρλανδία, Ουαλία με την προϋπόθεση να έχει κερδίσει και τις τρεις άλλες.
Tο φετινό Six Nations γίνεται μετά από ένα τρομερό Rugby World Cup που οι ομάδες της Ευρώπης, κυρίως η Ιρλανδία και η Γαλλία είχαν κατέβει ως φαβορί και έτοιμες να αρπάξουν τα σκήπτρα από τις ομάδες του Νοτίου Ημισφαιρίου. Όμως τα αποτελέσματα ήταν τελείως διαφορετικά και έδειξαν στις ομάδες της Ευρώπης ότι, αν θέλουν να μην σπαταλήσουν άλλες ευκαιρίες, πρέπει ν’ αλλάξουν νοοτροπία και αγωνιστικό χτίσιμο των ομάδων τους. Από την άλλη, η Νότια Αφρική είναι η πρώτη ομάδα που σηκώνει για 4η φορά το Παγκόσμιο Κύπελλο παίζοντας το καλύτερο ράγκμπι, δείχνοντας φοβερή αθλητικότητα αντιμετωπίζοντας με σθένος τις δύσκολες τακτικές των αντιπάλων.
Στο φετινό Rugby World Cup είδαμε ακόμη μια Νέα Ζηλανδία που, ενώ όλοι την είχαν ξεγραμμένη, έφτασε στον τελικό προβάλλοντας ψήγματα των ταλέντων της και της ραγκμπικής τακτικής ιδιοφυΐας που διαχρονικά έχει. Η ομάδα της Αργεντινής με σταθερά βήματα όλα αυτά τα χρόνια απέδειξε την αξία της φτάνοντας στον μικρό τελικό αποκλείοντας ομάδες όπως η Ουαλία. Τέλος, γίναμε μάρτυρες ευχάριστων εκπλήξεων από τη μία με την ομάδα των Φίτζι που έδειξαν πως μπορεί να φτιαχτεί κάτι πολύ όμορφο για το μέλλον του αθλήματος με τρομερή αθλητικότητα, σωστή τακτική και οργάνωση του παιχνιδιού και από την άλλη με την ομάδα της Πορτογαλίας που πέτυχε την πρώτη της νίκη σε παγκόσμιο πρωτάθλημα.
To Six Nations του 2024 έχει ονομαστεί από τους ειδικούς ως το τουρνουά των αλλαγών μιας και θα δούμε νέους αρχηγούς να ηγούνται εξαιτίας της απουσίας μεγάλων ονομάτων της γενιάς μας όπως ο Owen Farell, Stuart Hogg, Dan Biggar, Alun Wynn Jones και Johnny Sexton. Θα δούμε νέους “ήρωες” να γεννιούνται μέσα από μια Ουαλία που σφύζει από νιάτα και αγωνιστική διάθεση να διακριθεί, με το βλέμμα στο μέλλον και σε ένα πραγματικό reset για όλο το ουαλικό Ράγκμπι σε πιο σταθερές βάσεις. Θα είμαστε μάρτυρες μιας Σκωτίας που προσπαθεί να χτίσει μια αγωνιστική τακτική και διάθεση πάνω σε κάποιες καλές εμφανίσεις του παγκόσμιου που να μην βασίζεται μόνο στις εμπνεύσεις του Finn Russell (γνωστό και ως Messi του Ράγκμπι). Θα έχουμε μια τρομερή Ιταλία με έναν προπονητή που έχει τρομερές ιδέες, αγωνιστική πειθαρχία, με νέο αίμα στην φαρέτρα του που όμως έχει παραστάσεις από παιχνίδια μεγάλου επιπέδου και μπορεί να βάλει πολλά εμπόδια στους αντιπάλους για να σταματήσει να είναι ο φτωχός συγγενής. Θα υπάρχει μια Γαλλία που προσπαθεί να αναγεννηθεί από τις στάχτες του αποτυχημένου Παγκοσμίου Πρωταθλήματος και χωρίς τους δυο αστέρες της στη σύνθεσή της (Dupont και Ntamack), ενώ παράλληλα θέλει ν’αποδείξει ότι δεν είναι ψέματα όταν οι ειδικοί λένε ότι αυτή η γενιά είναι μια από τις καλύτερες του Γαλλικού Ράγκμπι. Η μόνη ομάδα με τις περισσότερες σταθερές νομίζω θα είναι η Ιρλανδία, που θα προσπαθήσει να μεγαλώσει και να τελειοποιήσει ό,τι έχει ξεκινήσει τα τελευταία 2,5 χρόνια, κάνοντας όλο τον κόσμο να παραμιλάει όταν για αρκετό καιρό ήταν το Νούμερο 1 στην παγκόσμια κατάταξη την προηγούμενη περίοδο. Και τέλος αναμένω με πολύ χαρά μια Αγγλία (ο γράφων είναι φανατικός οπαδός της εν λόγω ομάδας) που πάει να πατήσει σε σταθερές βάσεις στην μετά Eddie Jones εποχή και να δώσει το έναυσμα που χρειάζεται το Αγγλικό ράγκμπι συνολικά για να ξαναγίνει δυνατό.
Εξίσου σημαντικό να τονίσουμε είναι ότι στο φετινό Six Nations θα είμαστε στην ευχάριστη θέση να δούμε τη Hollie Davidson – την πρώτη γυναίκα διαιτητή που έχει διαιτητεύσει σε αγώνα Six Nations ανδρών, η οποία ανέλαβε το ρόλο της βοηθού διαιτητή στον αγώνα Αγγλία – Ουαλία στη δεύτερη αγωνιστική, προχθές.
Αυτό το Six Nations ξεκινάει και τελειώνει στη Γαλλία. Ξεκίνησε από το Γαλλία – Ιρλανδία στη Μασσαλία και τελειώνει με το Γαλλία – Αγγλία στη Λυών. Θα μπορούσαμε να πούμε πολλά, όπως ότι ίσως το τελευταίο αυτό ματς θα είναι αυτό που θα καθορίσει ποιος θα είναι ο πρωταθλητής αλλά σπάνια τρέχει με προβλέψιμο τρόπο η διαδρομή αυτού του τουρνουά. Τα φαβορί σίγουρα είναι οι εθνικές ομάδες της Ιρλανδία και Γαλλίας, όμως και οι άλλες τέσσερις εθνικές ομάδες θα θέλουν να μπουν ανάμεσα τους και να δώσουν ένα διαφορετικό τόνο στον τουρνουά που για τις επόμενες έξι εβδομάδες τα γήπεδα, οι pubs, τα bars και οι καναπέδες θα είναι γεμάτα αντιπαλότητες.
Γιώργος Αγαπητός
Μέλος της ομάδας Rugby Rebels Thessaloniki
,
υ.γ.
για πληροφορίες στην επίσημη ιστοσελίδα του τουρνουά:
https://www.sixnationsrugby.com/en/m6n/matches/2024
Ύστερα από τη δεύτερη αγωνιστική: