Αν ο Νταρίο Ντουμπουά δεν ήταν φανατικός του μπλακ μέταλ δεν θα μαθαίναμε ποτέ την ιστορία του. Γεννήθηκε στην επαρχία του Μπουένος Άιρες και ποτέ δεν έφυγε από κει. Έπαιξε μπάλα –κεντρικός αμυντικός– στην Atlético Lugano,τη Ferrocarril Midland, την Deportivo Riestra, τη Laferrere, την Cañuelas και τη Victoriano Arenas, όλες ομάδες της Primera D, της τοπικής κατηγορίας.Έπαιξε 146 ματς κι έβαλε 13 γκολ. Κρέμασε τα παπούτσια του στα 34, όταν έπαθε ρήξη χιαστών και δεν είχε λεφτά να χειρουργηθεί. Πέθανε από εσωτερική αιμορραγία στα 37, στις 17 Μαρτίου του 2008. Δέκα μέρες πριν τον είχαν πυροβολήσει στη διάρκεια ενός μυστηριώδους καυγά έξω από ένα κλαμπ όπου δούλευε ως τεχνικός ήχου.Όταν έπαιζε στη Ferrocarril Midland σκέφτηκε να κατέβει στο ντέρμπι με την Argentino deMerlo με βαμμένο πρόσωπο: άσπρο μέικαπ, έντονοι μαύροι κύκλοι στα μάτια και γύρω από το στόμα. Του άρεσε και το ξανάκανε. Ένας σκληροτράχηλος νοτιoαμερικάνος αμυντικός προκαλεί συχνά το φόβο, ο Νταρίο ήταν κυριολεκτικά τρομακτικός. Κάθε εβδομάδα υπήρχαν αντιδράσεις από τις αντίπαλες ομάδες και τους θεατές. Οι φωνές διαμαρτυρίες για την επίδραση που θα μπορούσε να έχει η εμφάνισή του στα παιδιά που έρχονταν στο γήπεδο πλήθυναν κι ανάγκασαν την Αργεντίνικη Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου να του απαγορέψει να ξανακατέβει με αυτήν την εμφάνιση. Αν όμως ο Νταρίο Ντυμπουά δεν ήταν φανατικός μεταλάς, αν δεν είχε την ιδιοφυή έμπνευση να κατέβει να παίξει στο τοπικό ντέρμπι έτσι, αν δεν υπήρχαν οι φωτογραφίες που τον δείχνουν να μακιγιάρεται στα αποδυτήρια, να κοιτάει την μπάλα “penalty” και να βγαίνει στο γήπεδο, με τους συμπαίκτες του από δίπλα να προσπαθούν να συγκρατήσουν ταγέλια, δεν θα γνωρίζαμε τα υπόλοιπα.
Δεν θα γνωρίζαμε πως ο Νταρίο κάλυπτε με κολλητική ταινία το όνομα του μπαταχτσή σπόνσορα (δεν έδωσε τα 40 πέσος που είχε υποσχεθεί ως πριμ νίκης) στη φανέλα του, και πως όταν ξέχασε την κολλητική ταινία στο αυτοκίνητο έκανε το ίδιο με μια χούφτα λάσπη από το τερέν. Πως σε ένα ματς με την Bajo Belgrano, τη στιγμή που έβλεπε δεύτερη κίτρινη κάρτα, διέκρινε μια δεσμίδα χαρτονομίσματα να πέφτει από την τσέπη του κάπως εχθρικού διαιτητή, τ’ άρπαξε κι άρχισε να τρέχει ενώ τον κυνηγούσαν οι διαιτητές , οι παίκτες κι οι προπονητές: «Αυτά σου δίνουν για να μας σφυρίζεις έτσι;». Δεν θα γίνονταν γνωστές οι καταγγελίες εις βάρος του Χουάν Χοσέ Κάστρο, προέδρου της Club Deportivo y Social Juventud Unida.
Αν δεν συνέβαιναν λοιπόν όλα αυτά, πολύ δύσκολα η μεγάλη αθλητική εφημερίδα Olé θα φιλοξενούσεε συνέντευξή του:
– Τι νιώθεις όταν βάφεσαι;
– Με ανεβάζει. Βάφεις το πρόσωπό σου και βγαίνεις έτοιμος να πολεμήσεις και να τσακίσεις τον αντίπαλο.
– Τι λένε οι συμπαίκτες σου;
– Το αντιμετωπίζουν με χιούμορ. Μερικές φορές οι παίκτες των αντίπαλων ομάδων με κοροϊδεύουν, άλλοι φοβούνται.
– Δεν σου αρέσει το ποδόσφαιρο;
–Δεν μου αρέσει να παίζω. Το κάνω γιατί μου αρέσει ο ανταγωνισμός και προπονούμαι σκληρά. Δεν τρώω κόκκινο κρέας,δεν πίνω αλκοόλ, δεν παίρνω ναρκωτικά. Ποτέ δεν πήρα. Παίζω μπάλα για να κερδίσω αυτά τα λίγα χρήματα που κερδίζω. Η οικονομική μου κατάσταση είναι ένα μαύρο χάλι.
– Τι θα κάνεις όταν σταματήσεις το ποδόσφαιρο;
– Μου αρέσει το γκολφ, αλλά δεν έχω φράγκο! Δεν σκέφτομαι το μέλλον, είμαι και μουσικός [έχει ένα γκρουπ και παίζει σε μπαρ]. Αν χρειαστεί να δουλέψω σε μπουρδέλο, θα το κάνω!
– Είσαι ομοφυλόφιλος;
– Έχω ανοιχτό μυαλό. Τώρα, ο καθένας μπορεί να σκέφτεται ό,τι θέλει, εγώ όμως ξέρω καλύτερα τι κάνω με το κορμί μου.
– Με ποια φράση θα σε χαρακτήριζες;
– Ένας κλόουν που βάφει τα μούτρα του αλλά θυσιάζεται για τη φανέλα.
Η απάντηση στη τελευταία ερώτηση έμεινε κι αυτή εμβληματική, να θυμίζει τον Νταρίο Ντυμπουά, τον Άγιο Σεβαστιανό των ποδοσφαιριστών των τοπικών κατηγοριών, που παίζουνποδόσφαιρο όπως θα έκαναν οποιαδήποτε άλλη δουλειά, με αυταπάρνηση και τιμιότητα, γιανα ζήσουν.Τα λίγα χρόνια που έζησε μακριά από τα γήπεδα, ο Ντυμπουά ασχολήθηκε πράγματι με τημουσική, χωρίς επιτυχία. Έπαιξε μπάσο στην Tribute Rock, μια μπάντα που δημιουργήθηκε πάνω στο κόνσεπτ «άσημοι ποδοσφαιριστές που παίζουν μέταλ». Στην κιθάρα και στα φωνητικά ο Κάρλος Γκαρσία κι ο Εδουάρδο Παρέδες, παλιοί της Deportivo Paraguay, στα ντραμς ο Περίκο Φάλκο, συμπαίκτης του Νταρίο στη Midland. Λίγο μετά τον θάνατό του δημιουργήθηκε στο Μπουένος Άιρες το The Dario Dubois Duo, ένα γκρουπ άμπιεντ ροκ με κομμάτια που οι τίτλοι τους παραπέμπουν στην καριέρα του Νταρίο: Atlético Lugano,Midland, Yupanqui Intermezzo…
ακούστε εδώ:
http://darioduboisduo.bandcamp.com/track/atl-tico-lugano
Λένα Δελβερούδη
Πηγές:
[…] σας αποκαλύψαμε τις προάλλες (http://www.humbazine.gr/index.php/blog/ntario-ntimpoua-enas-klooun-pou-vafi-ta-moutra-tou-alla-thisi…), ο Νταρίο Ντουμπουά γούσταρε να βάφεται σαν τους […]